Modellers' roles in structuring integrative research projects

مدیریت موثر سیستم های زیست محیطی شامل ارزیابی مسائل متعدد (فیزیکی، زیست محیطی، و اجتماعی و اقتصادی) است و اغلب نیازمند تحقیقات جدید است که شامل رشته های متعدد است. چنین پژوهش های یکپارچه در سراسر حوزه های علم با چالش های نظری و عملی زیادی روبرو است. در این مقاله ما بحث می کنیم که چگونه مدل سازی زیست محیطی می تواند بر بسیاری از این چالش ها غلبه کند و چگونه مدل ها می توانند چارچوبی برای تحقیق جامع موفق داشته باشند. مدل سازندگان محیطی یکپارچه نقش های مختلفی در پروژه های یکپارچه ای از قبیل: متخصص فنی، کارگزار دانش و تسهیل کننده اتخاذ می کنند. یک مدل می تواند به عنوان یک هدف مشترک پروژه عمل کند، در حالی که فرآیند توسعه مدل یک چارچوب هماهنگ برای ادغام ورودی های چند رشته ای فراهم می کند. مدرسان اغلب دارای درک کلی عمومی از سیستم های زیست محیطی هستند. چشم انداز کلی آنها به این معنی است که مدلسازان برای تسهیل پروسه های تحقیقاتی یکپارچه مناسب هستند. ما چالش های تحقیق علمی بین رشته ای دانشگاهی را مورد بحث قرار می دهیم و چارچوبی را ارائه می دهیم که از طریق آن می توان مدل های محیط زیستی را در هدایت برنامه های موفق تحقیقاتی یکپارچه ای بازی کرد. یکی از ویژگی های کلیدی این رویکرد این است که طراحان محیط زیست از ابتدا برنامه تحقیق را از ابتدا درگیر کرده اند. مدل سازی صرفا یک تمرین در گردآوری دانش دانش انضباطی نیست، بلکه به عنوان یک ساختار هدایت کننده برای ایجاد دانش جدید (متضاد) می باشد.