Numerical investigation and dimensional analysis of reaction runaway evaluation for thermal polymerization

فرار واکنش همیشه خطرناک ترین مسئله برای پلیمریزاسیون حرارتی فله بوده است، به ویژه در صنعت صنعتی بزرگ. برای واکنش های بسیار اکسوترمی، واکنش نامناسب کنترل می شود به فرار حرارتی و حتی انفجار. روش واکنش دائمی کاهش یافته در مقایسه با روش واکنش دسته ای معمولی در مدیریت حرارتی، مزایایی را در نظر گرفته است، زیرا میزان انتشار انرژی را می توان با سرعت تغذیه واکنش دهنده کنترل کرد. مدل سازی قابل اعتماد یک ابزار کلیدی برای بهره وری بالا برای محصولات ضخیم تر و بزرگتر با ریسک پایین فرار از حرارتی است. در این مطالعه، یک مدل انتقال گرما یک بعدی، ساخته شده است و با استفاده از روش اختلاف محدود، برای بررسی فرار واکنش، از نظر عددی حل شده است. تولید مقیاس آزمایشگاهی پلی استایرن متقاطع ثابت دقت مدل عددی را نشان می دهد. مدل معتبر برای بررسی نقش مهم ترین عوامل تولید مقیاس بزرگ، از جمله اندازه محصول، دما و میزان تغذیه، مورد استفاده قرار گرفته است. مشخص شد که ضخامت لایه واکنش عامل کلیدی برای واکنش انفجاری است. اندازه محصولات کوچکتر، دمای بالاتر و مصرف کمتر خوراکی نادر، تولید مطمئن را تضمین می کند. پس از آن یک تجزیه و تحلیل بدون اندازه بر اساس تجزیه و تحلیل انرژی برای ارزیابی ریسک فرار واکنش در حین پلیمریزاسیون حرارتی پیشنهاد شده است.