Applying novel technologies and methods to inform the ontology of self-regulation

خود تنظیمی یک ساختار وسیع است که نشان دهنده توانایی عمومی برای جذب منابع شناختی، انگیزشی و عاطفی برای دستیابی به اهداف بلند مدت است. این ساختار در تعدادی از رفتارهای خطرناک قرار گرفته است و یک هدف امیدوار کننده برای تقویت تغییر رفتار سودمند است. علیرغم اهمیت روشن آن، مولفه های رفتاری، روانشناختی و عصبی خودارزیابی هنوز ضعیف درک نشده است، که به ناسازگاری های نظری منجر می شود و مانع پیشرفت مداومی مؤثر می شود. ما یک برنامه تحقیقاتی را برای تعریف یک هستیشناسی عصبی-روانشناختی خودمراقبتی، تفسیر اجزای شناختی که خود تنظیم، روابط آنها و اندازه گیری های مرتبط با آن را تشکیل می دهند، معرفی می کنیم. هستی شناسی توسط دو روش بزرگ در ارزیابی تفاوت های فردی مطلع خواهد شد: ابتدا صرفا رفتارانه با استفاده از داده های جمع آوری شده از طریق مکانیکی ترک آمازون، و سپس با داده های عصبی تصویری جمع آوری شده از یک جمعیت جداگانه جمع آوری می شود. برای تأیید هستی شناسی و نشان دادن کاربرد آن، پس از آن ما برای استفاده از رفتارهای خطر بهداشتی در دو گروه رفتاری نمونه: اضافه وزن و چاقی بزرگسالان که خوردن غذا و سیگاری ها را دارند، استفاده می کنیم. پس از شناسایی اهداف هستی شناختی که رفتار ناسازگار را تسریع می کنند، ما مداخله هایی را انجام خواهیم داد که این اهداف را درگیر می کنند. اگر موفقیت آمیز باشد، این کار حسابداری کامل و جامع از خود تنظیم را به شکل هستی شناسی صریح، که بهتر خواهد شد الگوی کسری بودجه مربوط به رفتار بهداشتی ناسازگار را بهتر و جهت مداخلات تغییر رفتار رفتاری بهتر فراهم می کند.