The dynamics of deferred decision

تصمیم گیرندگان اغلب قادر به انتخاب گزینه هایی هستند که ارائه می شوند. در این تنظیمات آنها معمولا تصمیم خود را به تعویق می اندازند، به این معنا، تصمیم گیری را به نقطه ای دیگر در زمان به تاخیر می اندازند یا تصمیم را به طور کامل اجتناب می کنند. در این مقاله، ما هشت نشانه رفتاری را در مورد علل و پیامدهای بازپرداخت انتخابی ارائه می دهیم که نظریه های شناختی تصمیم گیری باید بتوانند آنها را جذب کنند. ما نشان می دهیم که این یافته ها را می توان با استفاده از یک محدودیت زمانی که بر اساس زمان بازپرداخت اعمال شده به مدل های نمونه گیری متوالی انتخابی انتخاب ترجیح داده شده است. رویکرد ما به مدل سازی تعویق به عنوان محدودیت زمانی در یک مدل نمونه گیری پیوسته همچنین تعدادی از پیش بینی های جدید را در ارتباط با تعاملات بین احتمالات انتخاب، احتمال بازپرداخت و زمان تصمیم گیری می کند و ما این پیش بینی ها را در یک آزمایش تایید می کنیم. تعویق انتخاب یکی از ویژگی های کلیدی تصمیم گیری روزمره است و مقاله ما نشان می دهد که چگونه روش های نظری پایه را می توان برای درک مبانی شناختی این پدیده رفتاری مهم استفاده کرد.