Recognizing the same face in different contexts: Testing within-person face recognition in typical development and in autism

تشخیص چهره نا آشنایانه به دنبال مسیری خاص برای رشد طولانی مدت است و بیشتر در کودکان مبتلا به اوتیسم غیرطبیعی است نسبت به افرادی که مبتلا به اوتیسم نیستند. با این حال، کمبود تحقیقات در حال بررسی توانایی تشخیص چهره یکسان در تصاویر مختلف متفاوت است. در اینجا، ما تشخیص چهره در داخل فرد را در کودکان مبتلا به اوتیسم بررسی کردیم. در آزمایش 1، به طور معمول 6- و 7 ساله، 8- و 9 ساله، 10- و 11 ساله، 12 تا 14 ساله، و بزرگسالان 40 عدد از عکس های خاکستری دو هویت مردانه مجزا (20 عدد از هر صورت در سنین مختلف، از زوایای مختلف و در شرایط روشنایی مختلف) و از آنها خواسته شد که آنها را با هویت مرتب سازند. کودکان تصاویری از همان شخص را به عنوان تصاویری از افراد مختلف به تصویر کشیدند و هر فرد را به چند هویت درک شده تقسیم کردند. کودکان جوانتر تصاویر را به هویت های درک شده تر نسبت به بزرگسالان تقسیم کرده و همچنین خطاهای اشتباه شناسایی (قرار دادن دو هویت مختلف در یک گروه مشابه) از کودکان و بزرگسالان بزرگتر. در آزمایش 2 ما از روش مشابهی با 32 کودک مبتلا به اوتیسم استفاده کردیم. کودکان مبتلا به اوتیسم تعداد مشابهی از هویت ها را گزارش کرده و تعدادی از اشتباهات شناسایی اشتباه را به یک گروه از کودکان معمولی از سن و توان سنین مشابه داده اند. تجزیه و تحلیل ضخامت دانه با استفاده از ماتریس ها، تفاوت های گروهی حاشیه ای را در عملکرد کلی نشان داد. ما پیشنهاد می کنیم که عملکرد نابالغ در کودکان معمول و اوتیسم می تواند از مشکلات استخراج مشترکات ادراکی از تصاویر مختلف یک شخص و ایجاد نمایه های پایدار هویت چهره جلوگیری کند.