Cognitive endophenotypes, gene-environment interactions and experience-dependent plasticity in animal models of schizophrenia

اسکیزوفرنی یک اختلال مغزی ویران کننده ای است که به وسیله ترکیبی پیچیده و ناهمگن از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می شود. به منظور ایجاد استراتژی های موثر جدید برای جلوگیری و درمان اسکیزوفرنی، مدل های حیوانات معتبر مورد نیاز است که به درستی مدل اختلال را مدل سازی می کند و به صورت ایده آل ساختار، چهره و اعتبار پیش بینی شده را ارائه می دهد. نقص شناختی در اسکیزوفرنیا بعضی از علائم ناخوشایند را نشان می دهد و در حال حاضر نیز بیشتر درمان می شوند. بنابراین حیاتی است که مدل های حیوانات قادر به رفع اختلالات شناختی هستند که اسکیزوفرنی را مشخص می کنند و علائم منفی و روانی نیز دارد. ژنومهای موش قبل از انقلاب ژنتیک نوین ثابت کرده اند که به راحتی قابل کنترل از گونه های آزمایشگاهی پستانداران است و از این رو اکثر هدف گیری های ژنتیکی با استفاده از مدل های ماوس انجام شده است. مهم است که وقتی فاکتورهای کلیدی محیطی مربوط به اسکیزوفرنیا به صورت آزمایشی دستکاری می شوند، تغییرات چشمگیر در فنوتایپ های این مدل های حیوانات مشاهده می شود. ما مطالعات اخیر را در مدل های جوندگان بررسی خواهیم کرد که بینظمی را در ارتباطات ژن و محیط در اسکیزوفرن انجام می دهند. ما به طور خاص به عوامل محیطی تمرکز می کنیم که سطح بالایی از پلاستیک وابسته به تجربه را شامل می شود، از جمله غنی سازی محیط، تحریک شناختی، فعالیت بدنی و استرس. بینش های ارائه شده توسط این پژوهش نه تنها کمک می کند تا ایجاد مدل های حیوانات معتبر که به توسعه داروهای جدید کمک می کنند، بلکه درک پاتوژنز اسکیزوفرنی را نیز فراهم آورد، بنابراین شناسایی اهداف مولکولی و سلول برای تحقیقات پیشین و بالینی آینده.