Successful structure learning from observational data

کار قبلی نشان می دهد که انسان به سختی می تواند ساختار سیستم های علی را به تنهایی داده های مشاهداتی را یاد بگیرد. ما دو شرایطی را شناسایی می کنیم که از ساختار یادگیری ساختاری موفق می شوند: داده های مشاهداتی را موفق می سازند: اگر سیستم علمی زمینی قطعی است و اگر هر الگو از مشاهدات یک علت اصلی دارد. در چهار آزمایش، ما نشان می دهیم که هر یک از شرایط به تنهایی برای تأمین سطح بالایی از عملکرد کافی است، اما اگر چنین شرایطی نباشد، عملکرد ضعیف است. یک آزمایش پنجم نشان می دهد که نه جبرگرایی و نه ریشه ریزه کاری اولویت بیشتری نسبت به دیگران دارد. داده های ما عموما با یک مدل بیزی است که ترجیح می دهد برای ساختارهایی که داده های مشاهدلی را نه تنها امکان پذیر بلکه امکان پذیر می سازند.