How action structures time: About the perceived temporal order of action and predicted outcomes

ایده های اندکی به عنوان روبرو شدن با علت ناخوشایند هستند: علت باید اثرات آنها را پیش برد. دانش صریح یا ضمنی در مورد این قانون علیت اجازه می دهد انسان ها و دیگر حیوانات برای پیش بینی و کنترل حوادث به منظور تولید نتایج مورد نظر. حس آژانس عمیقا با نمایندگی از علیت ارتباط دارد، از آنجا که این تجربه تجربه شخصی قادر به عمل در جهان است. از آنجا که علل باید پیش از اثرات باشند، نظم زمانی درک شده از اقدامات ما و رویدادهای بعدی باید به معنای آژانس باشد. در این تحقیق بررسی شده است که آیا توانایی پیش بینی نتایج عمل، الگوی پیش فرض-نتیجه کلاسیک را در قضاوت های زمانی منظم تحمیل می کند. شرکت کنندگان نشان دادند که آیا یک محرک بصری (نقاط حرکتی به سمت بالا یا پایین) قبل یا بعد از اقدامات داوطلبانه دست چپ یا راست ارائه شده است. مهمتر از همه، حرکت نقطه می تواند هم سازگار باشد یا ناسازگار با ارتباط عملی بین دست و جهت حرکت یاد گرفته در یک مرحله یادگیری قبلی. هنگامی که نتیجه بصری اقدام داوطلبانه با یادگیری قبلی منطبق بود، شروع حرکت اغلب پس از عمل اتفاق می افتد، در مقایسه با زمانی که نتیجه ناهماهنگ بود. این نشان می دهد که پیش بینی نتایج حسی خاص بازسازی ادراک ما از زمان وقوع حوادث حوادث و حوادث را ایجاد می کند و تجربه ای را که اثرات متقابل پس از اقدامات شرکت کنندگان رخ می دهد، بازسازی می کند. جالب توجه است، این تعصب برای درک حوادث با توجه به نظم زمانی علت و نتیجه ناپدید شد زمانی که شرکت کنندگان می دانستند که جهت حرکت به طور خودکار توسط کامپیوتر ساخته شده است. این نشان می دهد که سازماندهی مجدد ادراک زمانی که توسط یادگیری وابسته اعمال می شود بستگی به باورهای عقلانی شرکت کنندگان دارد.