The dual function of social gaze

گوشها نمیتوانند صحبت کنند، لبها نمیتوانند بشنوند، اما چشمان میتوانند سیگنال و درک کنند. برای انسان ها، این عملکرد دوگانه چشم ها را یک ابزار قابل توجه برای تعامل اجتماعی می سازد. با این وجود، برای روانشناسان که سعی در درک حرکات چشم دارند، عملکرد دوگانه آنها سبب ابهام اساسی می شود. به منظور مخالفت دادن به سیگنال کردن و درک کارکردهای نگاه اجتماعی، ما اعتقادات شرکت کنندگان در مورد زمینه اجتماعی را همانطور که در محرک های مشابه نگاه می کردند، دستکاری کردیم. شرکت کنندگان فیلم هایی از چهره های افراد بالا و پایین را تماشا می کردند، در حالی که آنها خودشان فیلم برداری می کردند. آنها معتقد بودند که ضبط آنها بعدا توسط افراد در فیلم دیده می شود و یا هیچ کس آنها را نمی بیند. این دستکاری به طور قابل توجهی تغییر داد که چگونه شرکت کنندگان به رده اجتماعی چهره های هدف پاسخ دادند. به طور خاص، زمانی که آنها اعتقاد داشتند که اهداف بعدا به آنها نگاه می کنند و بنابراین می توانند از نگاهی برای نشانه گیری اطلاعات استفاده کنند، شرکت کنندگان نسبت به اهداف بالاتر بالاتر به نظر می رسد. ما نتیجه می گیریم که ادعاهای قبلی درباره حرکات چشم و ادراک چهره که بر اساس یک بستر اجتماعی تکیه می کنند، تنها با احتیاط قابل تعمیم است. درک کامل از درک چهره نیاز به آدرس هر دو عملکرد از نگاه اجتماعی است.