A Duet for one

این مقاله ارتباطات را از لحاظ استنباط در مورد رفتار دیگران (و رفتار خودمان) در نظر می گیرد. این بر اساس فرضیه است که احساسات ما عمدتا توسط عوامل دیگری مانند خودمان ایجاد می شود. این به این معنی است که ما سعی میکنیم که چگونه احساسات ما توسط دیگران بوجود می آیند، در حالی که آنها تلاش می کنند رفتار ما را بیاموزند: مثلا در گفتگو بین دو سخنران. ما پیشنهاد می کنیم که رگرسیون بی نهایت ناشی از مدل سازی یک عامل دیگر - که شما مدل سازی می شود - اگر شما هر دو مدل مشابه داشته باشید، می توانید از آن استفاده کنید. به عبارت دیگر، احساسات ناشی از دیگران و خودشان از همان فرایند تولید می شود. این منجر به یک دیدگاه ارتباطی بر اساس یک روایت می شود که توسط عواملی که سیگنال های حسی را مبادله می کنند، به اشتراک گذاشته می شود. مهمتر از همه، این روایت فراتر از آژانس است و به سادگی شامل متناوب بودن و کاهش ورودی حسی است. شرکت دادن به احساسات، روایت مشترک را قادر می سازد تا احساسات تولید شده توسط یک دیگر (به عنوان مثال گوش دادن) را پیش بینی کند، در حالی که تضعیف ورودی حسی می تواند یک روایت را بیان کند (یعنی به صحبت). این یک مبادله متقابل سیگنال های حسی ایجاد می کند که به طور رسمی موجب همگام سازی عمومی بین وضعیت مغز داخلی (مغز) می شود که پیش بینی ها را در هر دو عامل ایجاد می کند. ما استدلال های پشت این دیدگاه را با استفاده از یک چارچوب استنباط فعال (بیزی) و ارائه برخی از شبیه سازی (از پرندگان) به عنوان اثبات اصل است.