Language learning and brain reorganization in a 3.5-year-old child with left perinatal stroke revealed using structural and functional connectivity

روش های تصویربرداری مغز کمک می کند تا در مورد مکانیزم های احتمالی بهبود و تنظیم مجدد قشر پس از اعمال توهین به مغز موثر باشد. ایده که نیمکره سمت چپ عملکردی برای دستیابی به یک الگوی عادی توسعه زبان بعد از سکته مغزی پرناتال حیاتی است هنوز بحث برانگیز است. ما گزارش موردی از یک پسر 3.5 ساله متولد شده در دوره با سکته ایسکمیک پری ناتال عروق مغزی میانی چپ را تحت تاثیر قرار می دهیم، که عمدتا تحت تاثیر قرار می گیرند، قارچ قاعده ای بزرگ و قشر ساحلی برتر که به ضخامت های قبل و بعد از مرکز گسترش می یابد. توسعهی عصبی شناختی در 25 و 42 ماهگی انجام شد. نتایج زبان بیشتر در سالهای اخیر مورد بررسی قرار گرفتند و اقدامات در مورد واژگان پذیرفته شده، تولید کل واژگان و پیچیدگی زبانشناختی در گفتار خودبخودی مورد ارزیابی قرار گرفت. توانایی های یادگیری کلمه با استفاده از یک کار سریع نقشه برداری برای ارزیابی فراخوانی فوری و تاخیری کلمات جدید به دست آمده ارزیابی شد. داده های عملکردی و ساختاری تصویربرداری و نیز اندازه گیری اتصال درونی نیز به دست آمد. در حالی که سطح شناختی، حرکتی و زبان از مقیاس بیلی در محدوده متوسط ​​25 ماه قرار داشت، نمرات زبان در 42 ماهگی کمتر بود. واژگان پذیرفته شده در محدوده های طبیعی سقوط کرد اما تولید کل کلمه به تعویق افتاد و کودک گفتار خودبخودی محدودی داشت. به طور بحرانی، کودک در هر دو فراخوانی فوری و به تاخیر افتادن کلمات رمان، به طور قابل ملاحظهای دچار مشکل شد، که به طور قابل توجهی متفاوت از گروه کنترل همسان بود. داده های تصویربرداری عصبی، نواحی زبان کورتکس کلاسیک را نادیده گرفتند، اما یک مسیر سفید پشتی پشتی متورم شده همراه با فعال شدن فعالیت های سمت راست جانبی. در چارچوب مدل ارتباطات اجتماعی و توسعه زبان، این داده ها نقش مهمی از فاکسیکوس آرکوئات چپ را در فهم و ساخت عناصر مورفو-سینتیکی در جملات فراتر از دو ترکیب کلمات کلیدی تأیید می کند و مهمتر از همه، ، یک بلوک ساختمانی از زبان.