کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7319786 1475576 2015 7 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Is residual memory variance a valid method for quantifying cognitive reserve? A longitudinal application
ترجمه فارسی عنوان
آیا واریانس حافظه باقی مانده یک روش معتبر برای اندازه گیری ذخایر شناختی است؟ یک برنامه طولی
ترجمه چکیده
ذخیره شناختی، ناسازگاری بین یکپارچگی مغز و عملکرد شناختی را توصیف می کند. بزرگسالان سالخورده با ذخایر شناختی بالا نسبت به آسیب شناسی مغز مرتبط با سن، بیشتر مقاوم هستند. به طور سنتی، ذخایر شناختی به طور غیرمستقیم از طریق متغیرهای پروکسی استاتیک (به عنوان مثال، سال تحصیل) شاخص می شوند. اخیرا مطالعات مقطعی نشان داده است که ذخایر می تواند به عنوان واریانس باقی مانده در عملکرد حافظه اپیزودیک بیان شود که پس از ارزیابی عوامل جمعیت شناختی و آسیب شناسی مغز (کل مغز، هیپوکامپ و میزان شدت ناگهانی ماده سفید) بیان می شود. این مطالعه این روش ها را به یک چارچوب طولی در یک گروه مبتنی بر جامعه 244 بزرگسال مسن تر که طی دو جلسه تصویربرداری رزونانس مغناطیسی نوروپسیکتیک و ساختاری بیش از 4.6 سال تحت پوشش قرار گرفت، گسترش می دهد. به طور متوسط، واریانس حافظه باقی مانده در طول زمان، مطابق با ایده است که ذخیره شناختی در طول زمان کاهش یافته است. تفاوت های فردی در تغییر واریانس حافظه های باقی مانده، زوال عقل را پیش بینی می کند، مستقل از واریانس حافظه باقی مانده. مدل های اختلاف پنهان چندگانه گروهی ارتباط قوی تر میان تغییرات مغز و زبان را در افراد با کاهش واریانس حافظه باقی مانده نشان داد. این نتایج نشان می دهد که تغییرات در واریانس حافظه باقی مانده ممکن است جنبه پویا ذخیره ذخایر شناختی را جلب کند و می تواند یک راه مفید برای خلاصه کردن پاسخ های شناختی فردی به تغییرات مغز باشد. تغییر واریانس حافظه باقی مانده در میان افراد سالخوردگی غیرمذهبی، پیش بینی بهتر از حوادث زوال عقل نسبت به میزان واریانس حافظه باقی مانده در یک نقطه زمانی بود.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علم عصب شناسی علوم اعصاب رفتاری
چکیده انگلیسی
Cognitive reserve describes the mismatch between brain integrity and cognitive performance. Older adults with high cognitive reserve are more resilient to age-related brain pathology. Traditionally, cognitive reserve is indexed indirectly via static proxy variables (e.g., years of education). More recently, cross-sectional studies have suggested that reserve can be expressed as residual variance in episodic memory performance that remains after accounting for demographic factors and brain pathology (whole brain, hippocampal, and white matter hyperintensity volumes). The present study extends these methods to a longitudinal framework in a community-based cohort of 244 older adults who underwent two comprehensive neuropsychological and structural magnetic resonance imaging sessions over 4.6 years. On average, residual memory variance decreased over time, consistent with the idea that cognitive reserve is depleted over time. Individual differences in change in residual memory variance predicted incident dementia, independent of baseline residual memory variance. Multiple-group latent difference score models revealed tighter coupling between brain and language changes among individuals with decreasing residual memory variance. These results suggest that changes in residual memory variance may capture a dynamic aspect of cognitive reserve and could be a useful way to summarize individual cognitive responses to brain changes. Change in residual memory variance among initially non-demented older adults was a better predictor of incident dementia than residual memory variance measured at one time-point.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Neuropsychologia - Volume 77, October 2015, Pages 260-266
نویسندگان
, , , , , , , ,