Enhanced distraction by magnocellular salience signals in schizophrenia

تحقیق در مورد اسکیزوفرنی شواهدی از هر دو کنترل اختلال توجه و اختلال عملکرد پردازش حسی مغز استخوان را فراهم کرده است. این مطالعه فرضیه ای را مطرح کرد که این اختلالات ممکن است مرتبط باشند، به طوری که افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا به وسیله محرک هایی که به شدت مسیر مغناطیسی سلول را فعال می کنند، متلاشی می شوند. برای رسیدن به این هدف، از پارادایم توجه ویژهای از ادبیات عصبی شناختی اولیه طراحی شده برای ارزیابی جذب توجه با محرکهای برجسته اما ناچیز استفاده کردیم. شرکت کنندگان به دنبال یک شکل هدف در آرایه ای از اشکال غیر هدف قرار دادند. در برخی آزمایشات، یک برجستگی برجسته ارائه شده است که یا سیستم پاروئولرژیک (اختلالهای پارووآرایی) را فعال کرده و یا سیستمهای مغناطیسی و پروتئینی سلولی (مغناطیسی + دیوایسوروهای پارنو) را فعال کرده است. برای هر دو زمان واکنش دستی و اقدامات حرکات چشم، اختلالهای مغناطیسی + پارو توجه بیشتری را نسبت به افرادی که دارای شیوع اسکیزوفرنی بودند، در نظر گرفتند. این نتایج نشان می دهد که نقص کنترل توجه در اسکیزوفرنی، حداقل به طور جزئی، می تواند با تعامل با اختلال عملکرد حسی مغناطیسی ایجاد شود.