From patient deference towards negotiated and precarious informality: An Eliasian analysis of English general practitioners' understandings of changing patient relations

این مقاله به بحث های جامعه شناختی در مورد روند قدرت و وضعیت متخصصان پزشکی کمک می کند، با تمرکز بر ادعاهایی که روابط متقابل بیمار به مصرف گرایی پیچیده تر می انجامد. تجزیه و تحلیل داده ها از مطالعه روش ترکیبی شامل پزشکان عمومی در انگلستان، برخی از حمایت های خود را در مورد این ایده که "عصر طلایی" ذهن بیمار از بین رفته است، پیدا کردیم. گرچه لزوما نهاد نوستالژی را برای روابط روان پزشک و بیمار بیان نمی کند، اکثر پزشکان عمومی حداقل تا حدی در معرض ابتلا به اختلالات خلقی یا اختلال افسردگی هستند و پیشنهاد می کنند که این ها بیشتر شایع باشند. پزشکان جوان ترجیح دادند که بیماران را نسبت به همکاران قدیمی خود با احترام برخورد کنند، اما بیشتر در معرض نگرش نسبت به همسالانشان بودند. داده های ما نشان می دهد که پزشکان عمومی، به ویژه جوانان، به برقراری ارتباط با افراد غیر رسمی و محدود با بیماران و جوامع که در آن کار می کنند، تمایل دارند. این روابط جدید ممکن است پایه ای برای احترام متقابل بین متخصصان و بیماران در اتاق مشاوره باشد، اما همچنین ممکن است عدم اطمینان و سوء تفاهم را ایجاد کند. چنین تغییراتی از طریق یک چارچوب الیاساس به عنوان عملکرد-دموکراتیزه کردن روابط بیمار و پزشک با فرآیندهای متمدن شناخته می شود، اما با این تغییر در حال حاضر در کنار گرایشهای انعطاف پذیری که رشد رو به سوی جامعه را از بین می برد، در بین شیوه های گسترده تر اجتماعی قرار می گیرد.