Choice and compassion at the end of life: A critical analysis of recent English policy discourse

مراقبت از پایان زندگی در انگلستان اخیرا توسط دو گفتمان بسیار متفاوت طراحی شده است. یکی (متصل به برنامه ریزی مراقبت پیشگیرانه)، انتخاب شخصی را ترغیب می کند؛ دیگری مراقبت از مشوق را ترویج می دهد؛ هر دو در تنظیمات حرفه ای، سیاست گذاری و رسانه ها برجسته هستند. این مقاله تاریخچهی کسانی را که از سال 2008 تا اوایل 2015، هرچند که، چرا و چطور انجام شد، ترسیم می کند. هر گفتمان پس از آن از لحاظ دیدگاه انتقادی تحلیل می شود که به کاهش زیست بدن، محدودیت های ساختاری و روابط انسانی توجه دارد. ما بر بزرگترین گروه کسانی که نزدیک به پایان زندگی خود هستند، تمرکز می کنیم، یعنی افرادی که بسیار ضعیف هستند و به شرایط مختلف رنج می برند. در مراقبت از خود در سازمان های مراقبت های بهداشتی معاصر، انتخاب می شود یک تیک جعبه و محبت کالا. انتخاب معلوم، چه در پایان زندگی و چه قبل از آن، مرگ را که فرد می خواهد، مخصوصا برای کسانی که از شرایطی غیر از سرطان رنج می برند و در صورت عدم وجود مراقبت ماهر و شفقت در دسترس جهانی، تضمین نمی کند. با این حال، فعال کردن کارکنان مراقبت های بهداشتی برای ارائه مراقبت های وابسته و دلسوزانه، به معنی بازگشت به سمت فلسفی، سیاسی و مالی مراقبت های بهداشتی در انگلستان و بسیاری دیگر از کشورهای انگلیسی زبان است.