Medical countermeasures for national security: A new government role in the pharmaceuticalization of society

دولت ها چگونه به تحکیم جامعه کمک می کنند؟ در حالی که نقش اساسی صنعت به طور گسترده مستند شده است، این مقاله نشان می دهد که دولت ها نیز سرعت بخشیدن، تشدید و گسترش مسیرهای جدید دارو سازی در جامعه را تسریع می کنند. دولت ها در زمینه داروسازی عمیق تر سرمایه گذاری می کنند، زیرا راهکارهای امنیتی ملی در حال حاضر برای دفاع از جمعیت در برابر تهدیدات مبتنی بر سلامت مانند بیوتروریسم و ​​بیماری های پاندمی تلاش می کنند. برای مقابله با این تهدیدات، دولتها در معرض تهدیدات پزشکی مانند داروهای ضد ویروسی، واکسن های نسل بعد، آنتی بیوتیک ها و ضد سموم قرار می گیرند. بیشتر از آن، دولت ها به طور فعالانه به توسعه بسیاری از اقدامات جدید پزشکی دست زده اند - به طور عمده با اختیار قدرت های منحصر به فرد دولت برای معرفی اقدامات استثنایی به نام حفاظت از امنیت ملی. حداقل پنج مداخله سیاستی فوق العاده توسط دولت ها با هدف تحریک توسعه تجاری مبارزه علیه مواد مخدر جدید انجام شده است: 1) تخصیص بودجه عمومی اختصاص یافته؛ 2) تضمین قانونی جامع قانونی برای شرکت های داروسازی در برابر ادعاهای جبران خسارت؛ 3) معرفی خطوط سفارشی برای تصویب قانونی، (4) اکتشاف موارد فوق العاده استفاده از اورژانس که اجازه استفاده از داروهای غیرقابل اعتبار را می دهد، و (5) طراحی سیستم های توزیع نوین تدارکات برای مدیریت مواد مخدر خارج از محیط های بالینی. در این مقاله، این تلاش های ترکیبی، رژیم جدیدی، تحت نظارت دولتی و کاملا غیرمستقیم پزشکی را که بیش از مرزهای متداول توسعه و تنظیم دارویی است، ایجاد می کند. در اولین تجزیه و تحلیل جامع از دینامیک دارویی سازی در بازی سیاست امنیت ملی، این مقاله، مجموعه ای کامل از مداخلات سیاستی را از بین می برد که از طریق آن دولت ها در حال تحریک شدن بیشتر در دارالاسازگی جامعه می شوند.