کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7335141 1476058 2014 5 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
A study on the effect of exclusion period on the suicidal risk among the insured
ترجمه فارسی عنوان
یک مطالعه درمورد اثر دوره محرومیت در مورد خطر خودکشی در میان بیمه شده
کلمات کلیدی
بیمه نامه، دوره محرومیت، خطر خودکشی، عملکرد سودمند هنگ کنگ،
ترجمه چکیده
یک دوره ممنوعیت (معمولا از 12 ماه تا 2 سال) معمولا در بیمه های زندگی به عنوان یک اقدام احتیاطی برای ممنوع کردن مردم از بیمه عمر خود با هدف قتل خود به زودی پس از آن یافت می شود. مطالعات متعددی برای بررسی تأثیر دوره های محرومیت در معرض خطر خودکشی در میان بیمه گران در ایالات متحده و استرالیا انجام شده است. با این حال، در حالی که هنگ کنگ افزایش تعداد خودکشی در میان بیمه را تجربه کرده است، در مورد پویایی بین دوره محرومیت و خودکشی در آسیا شناخته شده است. در اینجا ما از داده های ادعاهای مرگ از یکی از شرکت های بزرگ بیمه عمر در هنگ کنگ استفاده می کنیم تا تأثیر یک دوره 12 ماهه رد صلاحیت خود را بر روی تأثیر قرار دهد. ما همچنین از توابع سودمند مشتق شده از نظریه اقتصادی استفاده می کنیم تا بتوانیم درک فردی در مورد خودکشی در میان بیمه کنندگان را درک کنیم. به طور خاص، ما به دنبال تعیین اینکه آیا در معرض خطر بیشتر خودکشی بلافاصله پس از دوره 12 ماهه است. ما همچنین بررسی کردیم که آیا خطر ادعاهای خودکشی بالاتر از سایر ادعاهای غیر خودکشی است. دوره مطالعه برای این تحقیق از 1 ژانویه 1997 تا 31 دسمبر سال 2011 بود که طی آن مدت 1935 مورد بر اساس 1243 مورد مرگ و میر وجود داشت. از این تعداد، 197 مورد ادعای خودکشی برای 106 مرگ و میر انتحاری بوده است. میانگین تعداد خط مشی های زندگی تحت ادعای خودکشی و ادعاهای غیر خودکشی به ترتیب 1.6 و 1.4 بود. میانگین (متوسط) ادعای ادعایی (کل پرداختی که بر اساس تمام سیاست های زندگی بیمه شده انجام شده است) به ترتیب به میزان 665،800 هکتار / 426،600 هکتار و 496،700 هکتار / 276،200 هکتار برای مرگ و میر خودکشی و غیر خودکشی بود. طول عمر ادعای ادعاها یا تعداد روزهای پس از صدور سیاست به وقوع انتحاری، بین 38 تا 7561 روز، با میانگین 2209 روز، میانگین 1941 روز و انحراف استاندارد 1544 روز بود. اوج تراکم ادعاهای خودکشی در روز 1039 این سیاست رخ داد. نتایج ما نشان داد که ادعاهای خودکشی پیش از ادعاهای دیگر پیش می آید و خطر ابتلا به خودکشی بعد از دوره 12 ماهه مانده است. برخی از پیشنهادات از نظر گسترش دوره محرومیت است که پیش بینی می شود که خودکشی را در سطح جهانی کاهش دهد.
موضوعات مرتبط
علوم پزشکی و سلامت پزشکی و دندانپزشکی سیاست های بهداشت و سلامت عمومی
پیش نمایش مقاله
یک مطالعه درمورد اثر دوره محرومیت در مورد خطر خودکشی در میان بیمه شده
چکیده انگلیسی
An exclusion period (usually from 12 months to 2 years) is usually found in life insurance policies as a precautionary measure to prohibit people from insuring their lives with the intent to kill themselves shortly thereafter. Several studies have been conducted to investigate the effect of exclusion periods on the risk of suicide among the insured in the US and Australia. However, while Hong Kong has experienced an increase in the number of suicides among the insured, little is known about the dynamic between the exclusion period and suicide in Asia. Here we make use of death claims data from one of the major life insurance companies in Hong Kong to ascertain the impact of a 12-month exclusion period on suicide risk. We also use utility functions derived from economic theory to better understand individual choices regarding suicide among the insured. More specifically, we sought to determine whether there is a greater risk of suicide immediately following the 12-month exclusion period. We also examined whether the risk of suicide claims was higher than that of other non-suicidal claims. The study period for this investigation was from January 1, 1997 to December 31, 2011, during which time there were 1935 claims based on 1243 deaths. Of these, 197 were suicide-related claims for 106 suicide deaths. The mean number of life policies held by suicidal claimants and non-suicidal claimants was 1.6 and 1.4, respectively. The average/median size of the claims (total payment made on all policies held by the insured life) was HK$665,800/426,600 and HK$497,700/276,200 for suicidal and non-suicidal deaths, respectively. The policy lifetime of the claims, or the number of days from policy issuance to suicide occurrence, ranged from 38 to 7561 days, with a mean of 2209 days, a median of 1941 days, and a standard deviation of 1544 days. The peak density of suicide claims occurred on day 1039 of the policy. Our results revealed that suicide claims tend to occur earlier than other claims and that there is a greater risk of suicide observed following the 12-month exclusion period. Some suggestions are made in terms of extending the exclusion period, which is anticipated to significantly reduce suicide at the global level.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Social Science & Medicine - Volume 110, June 2014, Pages 26-30
نویسندگان
, ,