Sociedades posneoliberales en América Latina y persistencia del extractivismo

حکومت های پیشرفته آمریکای لاتین در کنار گذاشتن ضد انحطاط ناکام مانده اند. اگرچه نمی توان گفت که هیچ کاری برای جلوگیری از تخریب سرمایه داری نئولیبرالی صورت نگرفته است. برعکس، استفاده از اقتصاد بیش از حد است و سود نفت برای بهبود سطح زندگی در جمعیت و تبدیل زیرساخت های تولیدی در این کشورها، تفاوت واقعی با رویکردهای نئولیبرالی را نشان می دهد. اذعان به این تلاش، به معنای اعتقاد بر این نیست که دولت های پیشرو در آمریکای لاتین در تغییر الگوهای تولید و مصرف سرمایه داری موفق بوده اند. در حقیقت، این دولتها به منظور افزایش تولید و مصرف، وابستگی فراماسازگی را دارند. از همه مهمتر، نمیتوان گفت که تغییر جهت گیری سیاسی برون گرایی، پیامدهای اجتماعی و زیست محیطی، به عنوان مثال، استخراج معادن هوای آزاد یا ارگانیزم اصلاح شده ژنتیکی را حل کرده است.