Dynamic inefficiency in decentralized capital markets

ما در مورد اثربخشی چانه زنی در بازار سرمایه های اصطکاکی که در آن شرکت ها به صورت دو طرفه با نمایندگی ها به منظور خرید یا فروش سرمایه به کار می روند، مطالعه می شود. ما نشان می دهیم که دو ویژگی برجسته سرمایه - مالکیت و ماهیت زمانی بین المللی - سرمایه گذاری - موجب ناکارایی پویا می شود. شرکت هایی که پیش بینی می کنند سرمایه های خود را در آینده به دست بیاورند، زیرا این گزینه گزینه خارجی خود را بدون مذاکره با فروشندگان در آینده افزایش می دهد و قیمت خرید معامله را کاهش می دهد. در عوض، شرکت هایی که پیش بینی فروش سرمایه در آینده را به طور استراتژیک کاهش می دهند، زیرا این افزایش قیمت معامله را افزایش می دهد. اگر تنها انگیزه برای تجارت، استهلاک سرمایه است، سرمایه گذاری بیش از حد وجود دارد. با بهره وری تصادفی، شرکت های با بهره وری بالا، کم سرمایه گذاری می کنند و شرکت های کم بهره وری بیش از حد سرمایه گذاری می کنند. در موازنه، ناکارآمدی با بیرون از ورودی فروشنده تاثیر می گذارد و نشان می دهد که هیچ قدرت چانه زنی به تخصیص محدود و کارآمد نمی رسد. ما پیشنهاد می کنیم مالیات رگرسیونی برای سرمایه ای که می تواند کارایی را بازگرداند. سرانجام، مدل را به داده های بازار سرمایه فیزیکی کالیبراسیون می کنیم و نشان می دهیم که بسته به قدرت چانه زنی، از دست رفتن رفاه ناشی از ناکارآمدی می تواند بزرگ باشد.