Contract design and non-cooperative renegotiation

ما یک طرح تنظیم قرارداد را بررسی می کنیم که در آن طرفین قرارداد نمی توانند مجوز مذاکره قرارداد قبلی را بررسی کنند. به طور خاص، ما توابع نتایجی را که برای یک مدیر نامشهود و یک عامل آگاه به کار میرود، مشخص میکنیم، اگر، با مشاهده قرارداد انتخاب نماینده، مدیر اصلی میتواند منوی جدیدی از قراردادها را در جای خود قرار دهد. تابع نتیجه می تواند در این حالت اجرا شود و تنها اگر آن را برای مدعی برای بعضی از اعتقادات بیش از انواع عوامل است که به معنای نسبت نسبت به احتمال بیشتر از قبل است، بدترین حالت است. علاوه بر این، عملکرد نتیجه نمی تواند بیش از حد به تغییرات در نوع عامل حساس باشد. ما نشان می دهیم که مکانیزم آشکارسازی مستقیم که این تابع را پیاده سازی می کند وقتی که بازنگری مجدد می تواند مانع شود، آن را در هر تعادل زمانی که نمی تواند آن را انجام دهد، اجرا می کند، بنابراین قرارداد استاندارد برای بازنگری قوی است.