کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7366780 1479215 2018 29 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Public investment, debt, and welfare: A quantitative analysis
ترجمه فارسی عنوان
سرمایه گذاری عمومی، بدهی و رفاه: تجزیه و تحلیل کمی
کلمات کلیدی
ترجمه چکیده
در این مقاله، رابطه بین سرمایه گذاری زیربنایی و رفاه اقتصادی را در قالب عامل ناهمگون، اقتصاد ناقص بازار بررسی می کنیم. با استفاده از یک مدل کمی برای مطابقت با ویژگی های کلیدی و توزیع اقتصادی اقتصاد ایالات متحده در طول دوره 1990 تا 2015، ما نشان می دهیم که سهم حداکثر بهره وری سرمایه گذاری عمومی در تولید ناخالص داخلی بستگی دارد به اینکه آیا یک راه درونی بین موازنه های ثابت وجود دارد یا نه . هنگامی که تغییرات رفاه تنها با مقایسه تعادل ثابت دراز مدت ارزیابی می شود، این مدل به این معنی است که دولت باید سرمایه گذاری زیرساختی را بالاتر از میانگین سهم خود از 4 درصد تولید ناخالص داخلی در داده ها افزایش دهد. با این حال، هنگامی که مسیر گذار و دینامیک کوتاه مدت درونی می شود، به حداکثر رساندن رفاه، موجب می شود که در مسیر هزینه های زیربنایی، موازنه زمانی موثر باشد: افزایش کوتاه مدت به طور قابل توجهی بیش از سهم مشاهده شده در داده ها، اما کاهش طولانی مدت زیر این سهم برای برآوردن محدودیت بودجه دولت.
موضوعات مرتبط
علوم انسانی و اجتماعی اقتصاد، اقتصادسنجی و امور مالی اقتصاد و اقتصادسنجی
پیش نمایش مقاله
سرمایه گذاری عمومی، بدهی و رفاه: تجزیه و تحلیل کمی
چکیده انگلیسی
In this paper, we examine the relationship between infrastructure investment and economic welfare in the context of a heterogeneous agent, incomplete-markets economy. Using a quantitative model to match the key aggregate and distributional features of the U.S. economy over the period 1990-2015, we show that the welfare-maximizing share of public investment in GDP depends critically on whether one internalizes the transition path between stationary equilibria or not. When welfare changes are evaluated by only comparing long-run stationary equilibria, the model implies that the government should increase infrastructure investment above its average share of 4 percent of GDP in the data. However, once the transition path and short-run dynamics are internalized, welfare-maximization generates an intertemporal trade-off in the path of infrastructure spending: a short-run increase significantly above its observed share in the data, but a long-run decline below this share to satisfy the government's budget constraint.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Journal of Macroeconomics - Volume 56, June 2018, Pages 204-217
نویسندگان
, , ,