Commuting time decisions for two-worker households in Korea

این مطالعه برای تأثیر پتانسیل درآمد در زمان رفت و آمد همسران و همسرانش در خانوارهای دوکشور در کره جنوبی تست شده است. نتایج نظری حاصل شده توسط آلونسو (1964) و موت (1969) این است که دستمزد بالاتر بر روی رفت و آمد با افزایش تقاضا برای مسکن و هزینه زمان رفت و آمد تاثیر می گذارد. این مطالعه این اثرات جبران کننده را در یک مدل پیشنهاد اجاره برای خانوار دو کاره که مدل ارائه شده توسط وایت (1977) را گسترش می دهد قرار می دهد. یافته های اساسی این است که افزایش میزان دستمزد، زمان مسافرت کارگری را با یک مقدار آماری قابل توجهی افزایش می دهد. این نتیجه برای همسران و همسرانش است. اثر خالص دستمزد بالاتر در زمان رفت و آمد مثبت و کوچک است. همانطور که مطالعات دیگر نشان داده است، زمان رفت و آمد برای شوهران بیشتر از همسران است.