Why Might Information Exacerbate the Gender Gap in Civic Participation? Evidence from Mali

مشارکت مدنی ناشی از ایجاد نمایندگی دموکراتیک است که زنان یا گروه های حاشیه نشین دیگر موانع مشارکت را به وجود می آورند، همان گونه که در بسیاری از جوامع نیز وجود دارد. به جای تطبیق مشارکت مدنی، یک دوره آموزش شهروندی به طور تصادفی در مالزی، شکاف جنسیتی را افزایش داد که باعث افزایش فعالیت مدنی در میان مردان و کاهش آن در میان زنان شد. داده های کیفی جمع آوری شده از طریق گروه های متمرکز و مصاحبه ها، مکانیسم هایی را نشان می دهد که به وسیله این مداخلات، این پیامدهای ناگوار را برای زنان ایجاد می کند. در جایی که زنان به طور سنتی بازیگران ناخوشایند در حوزه عمومی هستند، مشارکت زنان در دوره، انحراف از یک عادت اجتماعی پیشین است. به عنوان جبران خسارت، زنان خود را برای مشارکت مدنی آینده محدود می کنند و مردان موانع جدید را به عنوان یک نوع عقب مانده ترتیب می دهند. این یافته ها با پارادوکس در منابع سازگار است در ادبیات توضیح داده شده است که افزایش منابع در میان زنان می تواند منافعی حاصل کند که هنجارهای اجتماعی نامتقارن یا جنسیتی خنثی یا حتی منفجر شوند، هر چه مزایای منابع را برای زن به ارمغان می آورد. اما مداخله مدنی، برای بهبود دانش مدنی و سیاسی برای مردان و زنان تلاش می کند. با هم، این یافته ها نشان می دهد که محدودیت منابع محدود مشارکت مدنی را محدود می کند، اما افزایش منابع اطلاعاتی نمی تواند هنجارهای جنسیتی تبعیض آمیز را برطرف کند و حتی ممکن است آنها را تشدید کند. یکی از دلایل مطالعه این است که مداخلات مشارکتی آینده مانند این باید بیشتر به محدودیت های اجتماعی که زنان و سایر گروه های حاشیه نشین برسد، برای جلوگیری از انتظارات غیر قابل پیش بینی و پیش بینی واکنش به نقض وضعیت موجود، متمرکز شوند.