Beyond “Good Governance”: The Multi-level Politics of Health Insurance for the Poor in Indonesia

اصلاحات غیرمتمرکز اخیر در کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط، بحث های طولانی پیرامون مزایا و معایب توانمند سازی دولت های محلی را احیا کرده است. در حالی که برخی از محققان پیشرفت های پاسخگویی دموکراتیک محلی را برجسته می کنند، دیگران بر خطرات مدیریت حکومت غلط تمرکز می کنند، زمانی که شیوه های دموکراتیک نهادینه شده اند. در این مقاله سیاست سیاست های بهداشتی در دولت محلی اندونزی مورد بررسی قرار می گیرد تا ادعا کند که تمرکز بر پاسخگویی دموکراتیک و حکومتداری خوب ممکن است برای توضیح نتایج مهم سیاست با عدم تمرکززدایی ناکافی باشد. من نشان می دهم که کیفیت دموکراسی محلی بر روی خط مشی بیمه درمانی در مراحل اولیه فرایند تمرکززدایی تاثیر می گذارد. با این حال، برای درک خط مشی های سیاسی در یک دوره زمانی طولانی، روابط بین سیاستمداران در سطوح مختلف حکومت تبدیل به عامل حیاتی می شود. با استفاده از داده های کیفی و کمی از داده های نزدیک به 400 ولسوالی و ولسوالی اندونزی، من متوجه شدم که مناطقی که همکاری بین مقامات استان و ولسوالی ها نشان داده شده است، نشان دهنده سطح بالایی از پوشش بیمه درمانی است. من توضیح می دهم که چرا همکاری های چند جانبه نتیجه های سیاست محلی را بهبود می بخشد و من نشان می دهم که تأثیر مثبت همکاری صرفا به شبکه های حامی وابسته نیست. این یافته ها به ادبیات درباره عدم تمرکززدایی و توسعه کمک می کند و نشان می دهد که همکاری های سیاسی بین سطوح حکومت برای اجرای سیاست های پیچیده اجتماعی بسیار مهم است و همکاری چند سطحی حتی زمانی که موسسات دموکراتیک محلی ضعیف است تاثیر مثبتی داشته باشند.