NGOs, States, and Donors Revisited: Still Too Close for Comfort?

سوالات جدی در مورد توانایی سازمان های غیر دولتی برای رفع اهداف تحول درازمدت در کار خود برای توسعه و عدالت اجتماعی همچنان ادامه دارد. ما بررسی می کنیم که با توجه به ریشه های ضعیف آن در جامعه مدنی و افزایش جریان تکنوکراسی که از طریق دنیای کمک های خارجی فرا گرفته است، اکثر سازمان های غیردولتی همچنان ناکارآمد هستند تا بتوانند بر رؤیاهای واقعی تغییرات اجتماعی تاثیر بگذارند. با این حال ما همچنین استدلال می کنیم که سازمان های غیردولتی می توانند از نقاط قوت سنتی خود برای ایجاد پل ها بین سازمان های مردمی و ساختارها و فرآیندهای محلی و ملی، استفاده از دانش خود در مورد شرایط محلی برای تقویت نقش خود در توانمند سازی و تحول اجتماعی، استفاده کنند.