Coping with Drought by Adjusting Land Tenancy Contracts: A Model and Evidence from Rural Morocco

ما با بررسی تحرکات خانگی در برابر خشکسالی شدید، آسیب پذیری را به خشکسالی در مراکش بررسی می کنیم. ما دریافتیم که نزدیک به 25 درصد خانوارها زمین های کشت شده خود را از طریق ترتیبات کوتاه مدت اجاره زمین افزایش داده یا کاهش داده اند. ما از این الگوی استفاده می کنیم تا یک مدل را ایجاد کنیم که در آن شوک های خشکسالی منجر به تخصیص مجدد در جوامع از حقوق مالکیت زمین می شود. ما نشان می دهد که چگونه محدودیت های نقدینگی مختلف می تواند برخی از خانوارها را به سرمایه گذاری در تولید محصولات منجر شود چرا که دیگران از آنها سود می برند. تجزیه و تحلیل تجربی برخی از حمایت از این مدل را پیدا می کند، اما همچنین نشان می دهد که چگونگی استفاده از قراردادهای اجاره ای از قبل تعیین شده، وابستگی خانوار به بازار اجاره زمین برای مقابله با آن است.