Humanizing sociotechnical transitions through energy justice: An ethical framework for global transformative change

فقر، تغییرات آب و هوایی و امنیت انرژی، خواستار آگاهی از ارتباط بین سیستم های انرژی و عدالت اجتماعی می شود. در میان این چالش ها، عدالت انرژی ظهور کرده است تا مفهومی جهان را در نظر بگیرد که در آن همه افراد در همه حوزه ها دارای انرژی امن، مقرون به صرفه و پایدار هستند که اساسا به طور اجتماعی درست است. همزمان، راه حل های جدید اجتماعی و تکنولوژیکی برای مشکلات انرژی به طور مداوم تکامل یافته است و علاقه مند به مفهوم انتقال سوسیالیستی افزایش یافته است. با این حال، یک عنصر که اغلب از طریق چنین چارچوب های انتقال تغییر می کند، تعامل صریح با چارچوب عدالت انرژی است. علیرغم توسعه مجموعه ای از مطالب ادبی درمورد این موضوعات، یک شکاف تحقیق آشکار مطرح شده است: آیا می توان عدالت انرژی و چارچوب انتقال را ترکیب کرد؟ این مقاله استدلال می کند که می توانند. این کار از طریق کشف چشم انداز چند سطحی در سیستم های اجتماعی-تکنولوژیک و ادغام عدالت انرژی در محدوده ی مدل، رژیم و سطح چشم انداز است. این استدلال را ارائه می دهد که در فرایند کلی تغییرات اجتماعی-تکنیکی است که مسائل مربوط به عدالت انرژی ظاهر می شود. در اینجا، عدم توجه به مسائل عدالت اجتماعی می تواند بی عدالتی ایجاد کند، در حالی که توجه به آنها می تواند وسیله ای برای بررسی و بالقوه حل آنها باشد.