کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7442781 1483908 2014 8 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Unreliability of the induced obsidian hydration method with abbreviated hot-soak protocols
ترجمه فارسی عنوان
عدم اطمینان از روش هیدراتاسیون ابسیدین القایی با پروتکل های خنک کننده کم مخلوط
ترجمه چکیده
روش هیدراتاسیون القا شده براساس مقیاس درجه حرارت است؛ نمونه های وسیدین در آزمایشگاه در دمای بالا هیدرات می شوند و سپس ریمل های هیدراتیتی اندازه گیری می شوند. انرژی فعال و ثابت انتشار به صورت تحلیلی تعیین می شود و میزان هیدراتاسیون برای درجه حرارت باستان شناسی محاسبه شده است. مطلوب است که به منظور استفاده کارآمد از تجهیزات آزمایشگاهی، زمان های خیس خیس شدن به حداقل برسد؛ با این حال، این تکنیک برای بعضی از محققان، هنگامی که با پروتکل های تجربی مورد استفاده قرار می گیرد، نتایج بدی را به دست می آورد. ما روش هیدراتاسیون القا شده را به نمونه های وسیدیین از هفت منبع در جنوب شرقی نوادا، با استفاده از یک پروتکل که اغلب استفاده می شود، به حداقل رساندن زمان های خیس شدن، اعمال کردیم. سپس غلاف های هیدراتاسیون با استفاده از میکروسکوپ نوری اندازه گیری شد. هنگامی که گرافیکی ترسیم می شود، نرخ نتیجه به گونه ای پیش بینی نمی شود که خطی باشد، اما به جای آن، منحنی های سیگموئیدی کم عمق را تشکیل می دهد. آنها نیز غیر واقعی هستند. علاوه بر این، ما دریافتیم که سرعت هیدراتاسیون در زمان با دمای ثابت متفاوت است، بر خلاف انتظارات. ما نتیجه گرفتیم که این پروتکل به اندازه کافی هیدراتاسیون طولانی مدت را مدل نمی کند و در مورد پیامدهای این یافته بحث می کند. ما توصیه می کنیم توسعه طرح های تجربی که به طور مداوم هیدراتاسیون طولانی مدت مدل.
موضوعات مرتبط
مهندسی و علوم پایه مهندسی مواد دانش مواد (عمومی)
چکیده انگلیسی
The induced hydration method is based on temperature scaling; obsidian samples are hydrated in the laboratory at elevated temperatures, and hydration rims are then measured. The activation energy and diffusion constant are determined analytically, and the hydration rate computed for temperatures of archaeological interest. It is desirable to minimize the hot-soak times in the interest of efficient use of laboratory equipment; however, the technique yields poor results for some obsidians when used with such experimental protocols. We applied the induced hydration method to obsidian specimens from seven sources in southeastern Nevada, using a frequently-used protocol which minimizes the hot-soak times. We then measured the hydration rims using optical microscopy. When plotted graphically, the resulting rates are not linear as would be expected, but instead consistently form shallow sigmoid curves. They are also found to be unrealistically high. Further, we find that hydration rate varies with time at a constant temperature, contrary to expectations. We conclude that this protocol does not adequately model long-term hydration and discuss the implications of this finding. We recommend the development of experimental designs that adequately model long-term hydration.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Journal of Archaeological Science - Volume 52, December 2014, Pages 428-435
نویسندگان
, ,