Spatial inequality in the context of city-suburb cleavages-Enlarging the framework of well-being and social inequality

مقاله این نظریه را با استفاده از یک مطالعه موردی بررسی می کند که شامل یک شهر متوسط ​​و هشت حومه آن در منطقه کلان شهر مرکزی اسرائیل است. با استفاده از روش های آماری متفاوتی، داده ها از 1063 خانوار نمونه گیری شده در شاخص های جدید که نابرابری فضایی را اندازه گیری می کنند، مورد تحلیل قرار می گیرد. نتایج حاکی از آن است که حومه سازی به مثابه پیوند به الگوهای بسیار نابرابر طبقه بندی اجتماعی مرتبط است. گروه های اجتماعی در حومه ها از شانس زندگی بهتر از همتایان شهری بهره مند شدند. این نابرابری به طور مثبت با تجمع فرم های سرمایه و شکل گیری محیط فیزیکی ارتباط دارد. ما نتیجه می گیریم که شهروندان شهری قادر نخواهند بود که آزادی های خود را به انجام و به انجام رسانند، وضعیتی که می تواند توزیع فرصت های برابر را در فضا ایجاد کند.