A novel method for fine-scale biodiversity assessment and prediction across diverse urban landscapes reveals social deprivation-related inequalities in private, not public spaces

ارزش تنوع زیستی شهری به طور فزاینده ای از دیدگاه های اجتماعی و اکولوژیکی تاکید می شود، زیرا تنوع زیستی با ارائه مزایای متعدد از حمایت از پایداری شهر به افزایش سلامتی و رفاه ساکنان فرد ارتباط دارد. در حال حاضر، بسیاری از مطالعات شهری، روش های یکپارچه برای ارزیابی تنوع زیستی شهری ندارند که اجازه می دهد تا ارزش های اجتماعی و زیست محیطی فضای سبز را جذب کند و مدیریت و برنامه ریزی بهتر برای تنوع زیستی شهری را فراهم کند. در اینجا ما یک روش ارزیابی زیستگاه های شهری را در مقیاس خوب معرفی می کنیم که ویژگی های زیستگاه را اندازه گیری می کند که به عنوان شاخص های تنوع زیستی مشترک در هر دو زمینه اجتماعی و زیست محیطی عمل می کند. این یک امتیاز قابل مقایسه است که نشان دهنده ظرفیت زیستگاه ها برای حمایت از تنوع زیستی و ارتباط مردم با تنوع زیستی است. نتایج ما نشان می دهد که رتبه بندی واضحی از فضاهای شهری از کسانی که به عنوان گیج و سبزتر هستند، به کسانی که تحت تأثیر سطوح پیچیده که بیشتر مدیریت می شوند، نشان می دهد. ما این روش ارزیابی را برای پیش بینی و مقایسه تنوع زیستی در محله های سه شهر نیوزلند مورد استفاده قرار دادیم. به نظر ما، تنوع زیستی در کلان شهرها به طور قابل توجهی به طبقه اجتماعی-اقتصادی مربوط می شود، به طور عمده به پوشش بزرگ باغ های بالغ از ارزش تنوع زیستی بالا در مناطق دارای وضعیت اجتماعی و اقتصادی بالاتر. به همین ترتیب، در حالی که تمام محله ها فرصت هایی برای ساکنین برای ایجاد ارتباط با طبیعت از طریق فضای سبز عمومی فراهم می کنند، افرادی که در محله های محروم زندگی می کنند، به احتمال زیاد در معرض فضاهای بیوایزای مجاور قرار می گیرند، بنابراین ممکن است فرصت های کمتر برای ارتباط با طبیعت و کسب مزایای تنوع زیستی شهری می تواند باشد.