Time for change: The legacy of a Euro-Andean model of landscape versus the need for landscape connectivity

تنوع اجتماعی و اکولوژیکی شدید و استفاده انسان از کوه های گرمسیری منجر به توسعه مدل های پیچیده و جهانی بر پایه مناظر انسانی شده است. در عین حال، چنین مناطق به طور فزاینده ای به چالش ها از تغییرات اجتماعی و اقتصادی جهانی و جهانی تبدیل می شوند. این مطالعه نقش مدل های چشم انداز را در میان چالش های جدید اجتماعی و زیست محیطی در آند های غربی آمریکای جنوبی بررسی می کند. پژوهش بر روی مدل منظره ای دره و قاره ای اندی که در اوایل دوره استعمار (1750-1550) و بقایای طولانی مدت آن ظاهر شد، متمرکز است. این مدل بر روی اطلاعات چشم انداز یورو اندی هیبریدی متمرکز شده است که در زمینه نهادهای زمین زراعی، شهرنشینی و تغییر جمعیت و تغییرات اقلیمی در دوره استعمار اولیه صورت گرفته است. در اینجا از طریق منابع چند بعدی از تواریخ مورد بررسی قرار گرفته است؛ متون و نقشه های بومی قوانین استعماری؛ گزارش های جغرافیایی امپریالیستی؛ بازرسی های مجاز؛ تغییرات جمعیتی و استفاده از زمین؛ اثرات تغییرات اقلیمی یخبندان کوچک؛ کارتوگرافی تاریخی؛ و اسناد دادرسی زمینی حوضه های دره ای اندی به عنوان سایت های ثابت مالکیت خصوصی و خصوصی در اسپانیا تحت درمان قرار گرفتند در حالیکه قله ها دارای ویژگی های فراری بودند. به این ترتیب، مدل چشم انداز دره و دره، به عنوان مثال، یک منطق دایره ای و رابطه ای منطقهای حل و فصل و غیرقابل حل بود که به نابودی استعماری سرزمین های بومی کمک می کرد. میراث قدرتمند آن، مخالف اصلی تفاسیر زیست محیطی فتح اروپایی و استعمارگرانه است، مانند بحث های اسطوره ای است که در پیش است. امروزه مدل دره-قله با توجه به نیازهای فزاینده برای اتصال و پایداری چشم انداز، بسیار نامناسب است. تاکید آن بر تمایز و جدائی فضایی در مقابله با چالش های فعلی، به ویژه تغییرات اقلیمی، مستلزم تقویت اتصال برای تقویت انعطاف پذیری در واحدهای اجتماعی-محیطی است.