Conceptualizing the nexus between urban shrinkage and ecosystem services

انقباض شهری مسئله ای برای برنامه ریزی شهری و سیاست در اروپا است، زیرا تقریبا 40 درصد از شهرهای بزرگ آن در حال حاضر جمعیت را از دست می دهند. انقباض به معنای تاثیرات چشمگیر زمین برای استفاده، از جمله کم بهره برداری، جای خالی، تخریب، سایت های تولید ناخالص داخلی و غلبه بر سطح آب است. با این حال، انقطاع همچنین پتانسیل بسیار بالایی را برای ایجاد مجدد ایجاد می کند - به این معنی که فضای سبز شهری از جمله خدمات اکوسیستمی را فراهم می کند: محیط زیست محلی و مقررات کیفیت هوا توسط درختانی که در زمین های رها شده، کربن رشد می کنند تثبیت و ذخیره سازی از طریق پوشش گیاهی در بخش های خالی، حفظ یا افزایش تنوع زیستی شهری، و امکانات تفریحی که از سلامت روحی و جسمی ساکنان از طریق گسترش پارک ها و جنگل ها حمایت می کند. این مقاله استدلال می کند که یک ارتباط وجود دارد - ارتباطی بین فراهم کردن خدمات انحصاری و خدمات اکوسیستم. ما یک رویکرد ماتریس که پتانسیل استفاده از زمین (تغییر) مربوط به انقباض شهری را با تامین خدمات اکوسیستم در شهرهای مرتبط می کند، پیوند می دهد. از طریق بحث در مورد این پتانسیل ها، چالش ها و استراتژی های مربوط به برنامه ریزی شهری مانند استفاده های موقت، جنگل های شهری و یا باغ های عمومی، نشان می دهد که چگونه سیاست های برنامه ریزی در کاهش شهرها می تواند از در نظر گرفتن رابطه بین انقباض و ارائه خدمات خدمات اکوسیستمی شهری بهره مند شود. شواهد تجربی حاصل از لایپزیگ، آلمان، یک شهر است که تا آن زمان اخیرا دهه های سقوط را تجربه کرده و همچنان با بسیاری از چالش های ناشی از آن مواجه است.