An upside to globalization: International outmigration drives reforestation in Nepal

توقف و جلوگیری از تلفات جهانی جنگل، یک اولویت کلیدی برای مسیرهای توسعه پایدار است. کشورهای متعددی در جنوب جهان به تازگی از از دست رفتن خالص جنگل تا افزایش خالص جنگل عبور کرده اند. شناخت و توضیح الگوهای جنگلزدایی ضروری است تا بهتر درک پویایی پوشش زمین و ایجاد سیاست های پایداری بیشتر موثر باشد. ما نشان می دهیم که مهاجرت بین المللی - یکی از ویژگی های کلیدی جهانی سازی در قرن بیست و یکم - انتقال به پوشش جنگلی بزرگ در نپال است. اگر چه بعضی از جنبه های جهانی شدن - تولید محصولات کشاورزی و تجارت خاص - به عنوان بخش هایی از جنگل زدایی شناخته شده اند، اثرات مهاجرت بین المللی کمتر درک شده است. با استفاده از داده های سرشماری ملی نپال (1.36 میلیون خانوار) ​​و تغییرات گسترده جنگل های با وضوح بالا، متوجه می شویم که مهاجرت بین المللی با افزایش قابل توجهی در پوشش جنگل محلی، حتی پس از کنترل عوامل متعدد مخلوط، همراه است. ما دریافتیم که مناطقی با سطح مهاجرت بین المللی بالاتر از متوسط ​​در سال 2001، 44 درصد بیشتر از سالهای 2000 تا 2012 بوده است. این اثر از خارج از مهاجرت به واسطه تغییرات در تراکم جمعیت و فعالیت های کشاورزی خانوار می باشد. اثرات مهاجرت در مناطق مناسب بیشتر در مناطق زراعی بیشتر است و این نشان می دهد که انتقال زمین های مهاجر تحت تاثیر سیستم های تولید کشاورزی است. ما شواهد تجربی جدیدی از انتقال جنگل به وسیله مهاجرت بین المللی و یک رویکرد تحلیلی قابل تعمیم به مطالعه انتقال جنگل با استفاده از مجموعه داده های ثانویه جهانی و ملی ارائه می کنیم. نتایج ما نشان می دهد که اقدامات برای دستیابی به پایداری جهانی، اهداف تنوع زیستی و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای می توانند با توجه به تاثیر مهاجرت بین المللی در منابع طبیعی و اکوسیستم ها، بهتر طراحی و هدفمند شوند.