Approaches to evaluating model quality across different regime types in environmental and public health governance

وابستگی به مدل سازی ریاضی یک ویژگی تعریف شده از مدرن جهانی مدیریت محیط زیست و بهداشت عمومی است. در ابتدا، به عنوان پیشگامی عصر جدیدی از سیاستگذاری منطقی، به عنوان نمونه، امروزه مدلها به طور معمول به تجزیه و تحلیلهای بحرانی پرداختهاند. به بیان دیگر، کیفیت آنها به طور مرتب مورد پرسش قرار گرفته است، با این حال دقیقا کدام کیفیت در این زمینه است؟ پارادایم غالب، کیفیت مدل را به عنوان یک مفهوم چند بعدی، شامل ابعاد فنی (مثلا دقت و تعصب)، قضاوت ارزش، قالب بندی مسئله، درمان اعتیاد؟ عدم قطعیت و ویژگی های عملی از زمینه های تصمیم گیری خاص. در حالی که این ابعاد فنی نسبتا ساده برای توصیف کردن هستند، ابعاد وسیع کیفیت به آسانی رسم است و در نتیجه، ساختن و ارزیابی مدل ها بسیار دشوار است. در اینجا، ما نوعی از رژیم های حکومتی (ریسک مبتنی، احتیاطی، سازگاری و مشارکتی) ارائه می دهیم که به این معنی است که این ابعاد وسیع کیفیت مدل چیست و چگونگی تاکید بر روی آنها بر اساس نوع رژیم متفاوت است. ما نشان می دهیم که این نوع رژیم ها موضع متمایز را در مورد آنچه که شواهد صحیح را نشان می دهد، در مورد چگونگی استفاده از این شواهد در سیاست گذاری و به آنچه اجتماعی به پایان می رسد، تأیید می کند. به همین ترتیب، یک مدل ممکن است در یک رژیم مشاهده شود که شواهد قانونی برای اقدام در نظر گرفته شده است، برای رفع یک مشکل ناقص، و در مواردی که به طور قاطع در دادگاه های دیگر رد شده است، به این دلیل که با چارچوب اخلاقی ترجیح داده نمی شود برای تصمیم گیری ما این پویایی ها را با استفاده از نوع شناسی خود را به طیف وسیعی از حوزه های سیاست نشان می دهیم، تاکید بر هر دو قطع کننده ای که می تواند رخ دهد، و همچنین روش هایی که مدلسازان شیوه های خود را تطبیق داده اند تا اطمینان حاصل شود که شواهد آنها بر مشکلات سیاسی در میان انواع رژیم های مختلف .