کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7470378 1485131 2014 6 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Climate finance: A transaction cost perspective on the structure of state-to-state transfers
ترجمه فارسی عنوان
تامین مالی اقلیم: دیدگاه هزینه مبادله در ساختار انتقال دولت به دولت
کلمات کلیدی
امور مالی بین المللی، کاهش تغییرات اقلیمی، هزینه تراکنش، اقتصاد نهادی جدید،
ترجمه چکیده
انتقال مستقیم مالیات بر محیط زیست از دولت های کشورهای توسعه یافته به دولت های کشورهای در حال توسعه اغلب به علت عدم تقارن اطلاعات، عدم امکان اجرای کامل قرارداد در سطح بین المللی و ظرفیت دریافت کننده و نتایج مربوط به آن ناشی می شود. دولت های اهدا کننده معمولا سعی می کنند این خطرها را با تأیید دادن تأمین مالی اقلیمی به سازمان های دوجانبه و چندجانبه که پروژه های در کشورهای دریافت کننده را پیاده سازی و نظارت می کنند، کاهش دهند. این مداخلات مستقیم، مجموعه ای از هزینه های معامله را از طریق تقسیم جریان های مالی و گسترش سازمان های تأمین مالی که می توانند بار اضافی بر موسسات دریافت کننده ایجاد کنند، تولید می کنند. علاوه بر این، زنجیره های هیئت بلند مدت بین اهداکنندگان اولیه و ذینفعان هدف، یک آبشار از مشکلات عامل اصلی را ایجاد می کنند. مزایای انتقال مالی اقلیمی از طریق سیستم همکاری های توسعه بین المللی از این رو باید در برابر هزینه فرصت های این رویکرد مورد توجه قرار گیرد. با این وجود پتانسیل چنین تحقیقاتی، توسط یک حلقه باز شکسته میان حامیان و حامیان دریافت کننده محدود شده است. فقط در صورتی که میزان هزینه های معامله و دلایل آنها در انجام این کار بهتر درک شود، ممکن است سیاست گذاران بتوانند به آنها پاسخ دهند و کانال ارزان تر را در هر مورد خاص انتخاب کنند.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علوم محیط زیست علوم زیست محیطی (عمومی)
پیش نمایش مقاله
تامین مالی اقلیم: دیدگاه هزینه مبادله در ساختار انتقال دولت به دولت
چکیده انگلیسی
Direct transfers of climate finance from governments of developed countries to governments of developing countries are often perceived as risky due to information asymmetries, the infeasibility of perfect contract enforcement at the international level, and uncertain recipient capacities and respective outcomes. Donor governments usually try to minimize such risks by delegating the provision of climate finance to bilateral and multilateral organizations that implement and monitor projects in recipient countries. Such direct interventions generate an alternative set of transaction costs through the fragmentation of finance flows and proliferation of funding organizations that can put an additional burden on recipient institutions. Moreover, long delegation chains between initial donors and targeted beneficiaries trigger a cascade of principal-agent problems. The benefits of channelling climate finance through the international development cooperation system hence need to be weighed against the opportunity cost of this approach. The potential for such scrutiny is however constrained by a broken feedback loop between donor and recipient constituencies. Only if the extent to which transaction costs accrue and the reasons they do so become better understood, policy makers might be able to address them and chose the most cost-effective channel in each particular case.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Global Environmental Change - Volume 27, July 2014, Pages 138-143
نویسندگان
, ,