The role of socio-economic and environmental characteristics in school-commuting behavior: A comparative study of Jewish and Arab children in Israel

نتایج نشان می دهد تفاوت در الگوهای سفر مدرسه بین یهودیان و دانش آموزان عرب. سن، جنسیت، در دسترس بودن خودرو و وضعیت کار والدین بر رفتار رفت و آمد آنها، از جمله زمان راه رفتن به مدرسه تاثیر گذاشته است. تفاوت ها در رفتار رفت و آمد صبح، حالت رفت و آمد که توسط پسران و دختران و حالت ترجیحی آنها استفاده می شود، ظاهر می شود. برای هر دو گروه جمعیتی، کودک بزرگتر و اتومبیلهای شخصی کمتری در خانه، بیشتر احتمال دارد که آنها به مدرسه بروند و به جای ماشین رانندگی کنند. کودکان عرب با مادرانی که مشغول به کار بودند، بیشتر به مدرسه هدایت می شدند تا اینکه با اتوبوس مدرسه یا پای پیاده رفتند، در حالی که هیچ تأثیر قابل توجهی در میان کودکان یهودی که دارای مادران کارگر بودند یافت نشد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که در الگوهای رفتاری والدین و ادراکات مربوط به نحوه ورود کودکان به مدرسه، تفاوت هایی وجود دارد که باید در هنگام رسیدگی به سیاست های برنامه ریزی که قصد افزایش راه رفتن کودکان را داشته اند، مورد توجه قرار گیرد. نتایج این مطالعه بینش هایی را درباره سیاست ها و مبارزات انتخاباتی ارائه می دهد که ممکن است به ارتقاء راه رفتن و دوچرخه سواری کمک کند و توسعه رفتارهای سالم و سبکی سفر را ایجاد کند.