Protein functionalized carbon nanomaterials for biomedical applications

از زمان کشف آلوتروپهای کربن کم ابعادی، علاقه به استفاده از نانومواد کربن برای کاربردهای زیست پزشکی وجود دارد. نانومواد کربن در زمینه های زیست پزشکی برای مشاهده زیست زیستی، سنجش شیمیایی، هدف گیری، تحویل، درمان، کاتالیز، و برداشت انرژی استفاده شده است. هر برنامه کاربردی نیاز به کارکردن با سطح خاصی دارد تا بتواند از خواص دلخواه نانوذرات استفاده کند. در اینجا، ما از بی حرکت شدن سطوح مولکول های زیستی، از جمله پروتئین ها، پپتیدها و آنزیم ها، بررسی می کنیم و پیشرفت های اخیر در سنتز و کاربرد این ترکیبات را ارائه می دهیم. داربست کربن و بخش بیولوژیکی یک رابط پیچیده ای را ایجاد می کنند که برای دستیابی به پیوند کارآمد و قوی در حین حفظ فعالیت بیولوژیکی چالشی ایجاد می کند. علاوه بر این، برخی از برنامه ها نیاز به استفاده از سیستم پروتئین-نانو کربن در محیط پیچیده ای دارند که ممکن است عملکرد یا فعالیت آن را مختل کند. ما راهبردهای مختلفی را برای غلبه بر این چالش ها در هنگام استفاده از نانومواد کربن به عنوان حامل های پروتئین، کشف روش های مختلف بی حرکت سازی همراه با روش های مشخص، و ارائه تظاهرات اخیر از استفاده از این سیستم ها برای کاربردهای بیومدیکال، تحلیل می کنیم. سرانجام، چالش ها و جهت های آینده در این زمینه را در نظر می گیریم.