Nanocarbon aerogel complexes inspired by the leaf structure

با الهام از ساختار یک برگ که شامل رگه ها، میانه ها و لامین ها است، سنتز آئروژل های مبتنی بر مجتمع های نانوکرونگی را نشان می دهد که هدایت الکتریکی خوبی دارند، سطح بزرگ داخلی داخلی و یکپارچگی سازه پایدار پس از فشردگی سیلیکونی. این مواد به عنوان جامدات یکپارچه از سوسپانسیون های نانولوله های کربنی چند جداره خالی شده و به طور جزئی فرو ریخته می شوند. تحت شرایط اکسیداسیون بهینه شده، تمام دیواره های نانولوله های کربنی چند جداره برداشته شده اند، اما تنها لوله های بیرونی از آنها پوشیده شده اند و صفحات اکسید گرافنی چند لایه را به صورت نانومقیاس متصل به سازه های داخلی ترنچ می کنند. قطعات خرد شده سطح بالای سطح و گروه های کاربردی را فراهم می کنند، در حالی که سازه های درون درشت مانند نسبتا دست نخورده باقی می مانند و بنابراین هدایت الکتریکی و خواص مکانیکی خود را حفظ می کنند، که حمل و نقل بار و پایداری ساختاری را برای آئروژل آسان می کند. گروههای کاربردی هیدروفیل بر روی نانوساختارهای اکسید گرافین این ساختارها را بسیار محلول می سازند و در نتیجه چگالی و خواص مکانیکی می توانند به مقدار زیادی تنظیم شوند بدون اینکه تخریب تخلخل یا یکنواختی دیواره سلولی باشد. این کمپلکسهای آرسنیک نانوذرات دارای قابلیت مهار بالا هستند و هیچ تغییر قابل ملاحظه ای در خواص پیزوآرزوی پس از بیش از 4500 چرخه فشرده وجود ندارد و شکل اولیه آن می تواند به سرعت پس از فشرده سازی بهبود یابد.