Ideal sinks are not always ideal: Radiation damage accumulation in nanocomposites

طراحی مواد تحمل باروری یکی از چالش های اصلی مرتبط با سیستم های پیشرفته انرژی هسته ای است. یکی از مسیرهای جذاب که در سراسر جهان توجه فراوانی به خود جلب کرده است، یک چگالی بالایی از غرق می شود، که اغلب به شکل اینترفیس یا مراحل ثانویه است. در اینجا، ما یک مدل ساده از این نانوکامپوزیت ها را توسعه می دهیم و تأثیرات مختلف عوامل را بر پایداری کلی مواد می گذاریم. به طور خاص، ما تعیین می کنیم که چگونه توزیع فاز ثانویه، قدرت تخلیه نسبی این فازها و دمای تابش بر تحمل تابش ماتریس تاثیر می گذارد. ما متوجه می شویم که بهترین سناریو این است که غرق شده دارای قدرت متوسط ​​هستند، تا زمانی که آنها را به ماتریس باز می گرداند، نقص ها را از بین می برد. نه غرقاب کامل و نه عدم کامل غرق می شود نیز انجام می شود. این امر بینش جدیدی را در مورد خواص بهینه نانو کامپوزیت ها برای محیط های آسیب تابش فراهم می کند.