| کد مقاله | کد نشریه | سال انتشار | مقاله انگلیسی | نسخه تمام متن |
|---|---|---|---|---|
| 8059577 | 1520321 | 2018 | 7 صفحه PDF | دانلود رایگان |
عنوان انگلیسی مقاله ISI
On the influence of wave breaking on the height limits of two-dimensional wave groups propagating in uniform intermediate depth water
ترجمه فارسی عنوان
درباره تأثیر شکست موج بر حدود ارتفاع گروه‌های موج دوبُعدی منتشرشونده در آب با عمق متوسط یکنواخت
همین الان دانلود کنید
دانلود مقاله ISI انگلیسی
رایگان برای ایرانیان
کلمات کلیدی
امواج گرانش سطحی، جریان‌های سطح آزاد/امواج، شکستن موج آب با عمق متوسط
فهرست مطالب مقاله
چکیده
کلمات کلیدی
1- مقدمه
2- روش‌شناسی
شکل 1: شکل شماتیک دستگاه آزمایش (بدون مقیاس). عمق آب d برای تولید امواج آب در عمق متوسط برابر با 35/0 متر، 22/0 متر و 19/0 متر بود. در تحقیقات ساکت و همکاران (2017) می‌توانید جزئیات بیشتری را مشاهده کنید.
3- نتایج و بحث
3-1 آستانه شکست
3-2 ارتفاع‌های موج محدودشده با عمق
4- نتیجه‌گیری‌ها و توصیه‌ها
کلمات کلیدی
1- مقدمه
2- روش‌شناسی
شکل 1: شکل شماتیک دستگاه آزمایش (بدون مقیاس). عمق آب d برای تولید امواج آب در عمق متوسط برابر با 35/0 متر، 22/0 متر و 19/0 متر بود. در تحقیقات ساکت و همکاران (2017) می‌توانید جزئیات بیشتری را مشاهده کنید.
3- نتایج و بحث
3-1 آستانه شکست
3-2 ارتفاع‌های موج محدودشده با عمق
4- نتیجه‌گیری‌ها و توصیه‌ها
ترجمه چکیده
با استفاده از داده‌های گردآوری‌شده از مطالعات اخیر درباره گروه‌های موج منتشرشونده در آب با عمق ثابت در آزمایشگاه، بازبینی انتقادی درباره غیربعدی‌سازی تجربی نلسون (1994) برای تعیین حدود ارتفاع موج انجام شده است.
نسبت‌های محدودکننده ارتفاع موج به عمق آب در شکست حاشیه‌ای امواج آب با عمق متوسط و زیاد در بین 10 % از مقادیر نلسون باقی می‌مانند. با این حال، نشان داده شده است که اثر گروه‌بندی موج می‌تواند امواجی را در آب کم‌عمق‌تر تولید کند که ارتفاع‌شان حداقل 30 % بیشتر از حد پیشنهادیِ نلسون (1994) است. مطالعه فعلی استفاده از حدود مبتنی بر نظرات مک‌کوان (1894) و میش (1944) را برای طراحی مهندسی ساحلی برای شکست حاشیه‌ای امواج و شکست شدید امواج آب عمیق تأیید می‌کند. شکست سه‌بعدی و شدیدتر امواج در آب کم‌عمق‌تر می‌تواند ارتفاع موجی را تولید کند که از مواردی که در طول این مطالعه اندازه‌گیری شدند، بلندتر هستند.
در مقایسه با آنچه که قبلاً با مشاهدات شکل هندسی موج تعیین شده است، مطالعه حاضر توصیف متقن و کلی‌تری درباره شکست موج در ناحیه انتقال ارائه می‌دهد. با استفاده از همان اندازه‌گیری‌های ساکت و همکاران (2017)، آستانه شکست پیشنهادی بارتلمی و همکاران (2018) را اما برای دسته‌های مختلفی از گروه‌های تک‌بُعدی و آزاد امواج در عمق‌های متوسط بررسی کرده‌ایم. پارامترهای آستانه (که در آنها سرعت ذرات افقی آب سطحی در قله موج و C سرعت نقطه‌ایِ قله موج است) که که امواج شکننده و غیرشکننده را از هم جدا می‌کند و مشاهده شده است که برابر است با و عدم قطعیت هر نقطه داده نیز است. این آستانه برای نسبت‌های عمق آب به طول موج به اندازه اندک 2/0 قابل استفاده است که شامل شرایط آب عمیق می‌شود که ساکت و همکاران (2017) بررسی شده است. هیچ نوع وابستگی به عدد موج طیفی بیشینه مشاهده نشد.
موضوعات مرتبط
مهندسی و علوم پایه
سایر رشته های مهندسی
مهندسی دریا (اقیانوس)
چکیده انگلیسی
The present study provides more robust and universal characterisation of breaking in transitional water than previously determined by geometric wave observations. Using the same measurement techniques as those of Saket et al. (2017), we have investigated the breaking threshold proposed by Barthelemy et al. (2018) but for different classes of unforced unidirectional wave groups in intermediate water depths. The threshold parameter Bx =Us/C (where Us is the horizontal surface water particle velocity at the wave crest and C is the wave crest point speed) which distinguishes breaking from non-breaking waves was found to be 0.835â¯Â±â¯0.005 with the experimental uncertainty of each data point of ±0.020. This threshold is applicable to water depth to wavelength ratios as low as 0.2 including the deep water conditions investigated by Saket et al. (2017). No dependence on peak spectral wavenumber was found.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Coastal Engineering - Volume 133, March 2018, Pages 159-165
Journal: Coastal Engineering - Volume 133, March 2018, Pages 159-165
نویسندگان
Arvin Saket, William L. Peirson, Michael L. Banner, Michael J. Allis,