Hydrostatic versus non-hydrostatic modeling of tsunamis with implications for insular shelf and reef environments

پراکندگی شناخته شده است برای جدا کردن قطعات فرکانس و کاهش دامنه امواج سونامی در اقیانوس باز. در این مقاله، یک فرایند معکوس مشخص می شود که در آن مولفه های موج پراکنده از انتشار پرتو اقیانوسی سونامی توحوکو 2011 بر سر قفسه ها و صخره هاوایی جدا شده اند. حالت های غیر هیدرواستاتیک و هیدرواستاتیک یک مدل موج غیر خطی موجب توصیف فرآیندهای مربوطه با و بدون پراکندگی با استفاده از یک سیستم شبکه های دو طرفه توزیع شده برای مقایسه مستقیم می شود. هر دو راه حل طیف سنجی دامنه بسیار مشابهی در اقیانوس دارند و مولفه های غالب افزایش و جریان های ثبت شده در هاوایی را به وجود می آورند، هرچند که شکل های مختلف آن بسیار متفاوت است. راه حل هیدرواستاتیک نشان می دهد که زود رس سیگنال های کوتاه مدت از پراکندگی غیرخطی در اطراف جزایر هاوایی و کاهش سریع دامنه به دلیل منبع محلی آنها. امواج انتهایی کوتاه مدت از پراکندگی به طور موثر موجب تحریک نوسانات شیب و ریف می شوند که موجب توافق بهتر با دامنه و فاز داده های ثبت شده می شود. حتی با دامنه فرکانس دریایی بزرگتر، یک روند مدل هیدرواستاتیک برای کم کردن ارتفاع بالاتری و سرعت فعلی در خط ساحلی که در اثر صخره های کم عمق حساس به نوسان های رزونانس مرتبط با امواج لبه است، کم می شود.