Generating functional complex-based ship arrangements using network partitioning and community preferences

ترتیب تولید کشتی ها به طور ذاتی مشکل شناسایی مناطق مکانی که توسط عناصر کشتی اشغال می شوند در حالی که متعادل کردن تاثیر بر عملکرد است. به طور سنتی، عناصر یک محل مختصات دکارتی تعیین می شوند، و مسئله تخصیص در فضای سه بعدی حل می شود. مختصات برای هر عنصر بعدی با در نظر گرفتن تعامل عنصر با عناصر قرار داده شده و هنوز به قرار داده شده انتخاب شده است. این مقاله رویکرد جدیدی را به ترتیب کشتی ارائه می دهد که از منظر مبتنی بر نظریه شبکه به صورت غیر فضایی آغاز می شود و در نتیجه انتساب سنتی اقلام کشتی به مناطق ساختاری مشخص شده است. پارتیشن بندی شبکه برای شناسایی گروه های عناصر کشتی متقابل سازگار، نامیده می شود جوامع استفاده می شود. یک متریک معرفی شده است تا اولویت تجمعی هر یک از جوامع را در قسمت های مشخصی از کشتی نشان دهد. ترجیحات تجمعی در روش کاشت بومی مستقیم به ساختار به کار می رود که ایجاد توزیع مجدد محدوده منطقی را ایجاد می کند. دانش طراحی ابتدایی مورد نیاز برای قرار دادن یک مجموعه خاص از عناصر کشتی با استفاده از روش های پیشنهادی، ایده آل برای فرایندهای طراحی اولیه است.