Assessing sustainable tourism in Vietnam: A hierarchical structure approach

گردشگری پایدار به دلیل عدم اطمینان، آلودگی محیط زیست و تحویل محصولات گردشگری ناخوشایند و خدمات منسجم، موقت و ناکافی توجه زیادی را از بخش های دانشگاهی و تجاری به دست آورده است. با این حال، با توجه به عدم اطمینان، همکاری یک ویژگی مهم در صنعت گردشگری از لحاظ پایداری است. گرچه بسیاری از ویژگی ها در ادبیات مورد توجه قرار گرفته اند، ساختار اندازه گیری جامع در این بخش ناشناخته باقی مانده است. این مطالعه تلاش می کند تا روابط علی بین ویژگی ها را ارزیابی کند، روابط بین سلسله مراتبی را کشف و قدرت هایی را شناسایی کند که وابستگی را در میان ویژگی ها به منظور بهبود عملکرد پایدار با استفاده از یک روش ترکیبی از نظریه مجموعه فازی، یک محاکمه تصمیم گیری و ارزیابی و مدلسازی ساختاری تفسیری. مجموعهای از چهار جنبه اجتماعی-فرهنگی، اقتصاد، محیط و همکاری- که شامل 24 معیار هستند، از ادبیات معرفی شده و بر اساس نظرات کارشناسان است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که همکاری قویترین عاملی است که دیگران را در گردشگری پایدار رانندگی می کند و نشان می دهد که رفاه اجتماع، فرهنگ مهمان، اشتراک اطلاعات، شفافیت و همسویی انگیزه، بیشترین سطوح رانندگی و قدرت وابستگی را در ساختار صنعت. این ویژگی ها در افزایش کارایی پایدار صنعت موثر هستند. علاوه بر این، پیامدهای نظری و مدیریتی برای افزایش ارزش یافته های ما مورد بحث قرار می گیرد.