Sustainable supply chain collaboration with outsourcing pollutant-reduction service in power industry

در کشورهای در حال توسعه، نیروگاه های زغال سنگ همچنان نقش مهمی در بخش انرژی ایفا می کنند و آنها به عنوان یک منبع مهم انتشار آلودگی هوا در نظر گرفته می شوند. مقررات سختگیرانه نیروگاه های زغال سنگ را مجبور به بهبود عملکرد زیست محیطی با کاهش انتشار کربن و انتشار آلاینده ها کرده است. با این حال، به علت هزینه های معقول، نیروگاه های زغال سنگ اغلب انگیزه ای ندارند تا از طریق سرمایه گذاری در فناوری سبز، خارجی بودن اثرات خارجی را درونی کنند. این وضعیت یک سوال مطرح می کند: آیا جایگزینی برای کاهش آلاینده ها در عملیات از لحاظ اقتصادی وجود دارد؟ با تمرکز بر عرضه خدمات و همچنین توجه به سیاست های دولت، این مقاله یک مدل برای بررسی امکان برون سپاری سرویس کاهش آلودگی برای برآورده ساختن محدودیت های محیطی ایجاد می کند. زنجیره تامین خدمات شامل یک نیروگاه زغال سنگ (کاربر نهایی) و یک ارائه دهنده سرویس کاهش دهنده آلاینده است، که خدمات پس از آن برای سرویس های قبلی صادر می شود. ما سیاست بهبود سود این زنجیره تامین خدمات را بررسی می کنیم، در حالیکه مزایای اختصاصی از طریق برون سپاری مذاکره قیمت بین دو شرک قابل تنظیم است. نتایج نشان می دهد که قیمت برون سپاری خدمات سبز به سیاست مشوق های دولتی مرتبط است که سهام دو شرک را تعریف می کند. سهم کلیدی ما در ادغام عوامل پیچیده موثر بر همکاری زنجیره تامین مانند خدمات سبز، امکان سنجی مالی، محدودیت زیست محیطی، سیاست های دولتی، برون سپاری مذاکره قیمت ها و به اشتراک گذاری سود است. یافته های تحقیق ما به شرح زیر است: با توجه به اثرات خارجی محیط زیست، دولت باید همکاری بین شرکای زنجیره تامین را ایجاد کند. مقیاس اقتصادی خروجی و قیمت فروش یارانه تولید برق، عوامل اصلی تأثیرگذار بر قیمت برون سپاری خدمات سبز و در نتیجه اختصاص تقاضای زنجیره تامین است. نتایج مطالعه نشان می دهد که این همکاری به طور بالقوه در بهبود عملکرد محیطی موثر است.