Interaction between output efficiency and environmental efficiency: evidence from the textile industry in Jiangsu Province, China

بهبود بهره وری محیطی در تئوری و تمرین تحریک تولید تمیز نقش مهمی ایفا کرده است. در این مقاله تعامل بین بهره وری محیط و بهره وری خروجی، به ویژه اینکه آیا آنها تقویت یکدیگر و یا رقابت با یکدیگر، بر اساس مجموعه داده های 137 شرکت در صنعت نساجی در استان جیانگ سو چین چیره می شود. در مرحله اول، تجزیه و تحلیل پوششی داده ها به طور کلی برای محاسبه اندازه گیری کارایی انرژی، فاضلاب، گاز پسماند، دوده و بازده خروجی از سرمایه، نیروی کار، آب و انرژی به عنوان ورودی، ارزش تولید صنعتی به عنوان خروجی مطلوب و ضایعات تخلیه آب، گازهای خروجی گاز و گازهای گلخانه ای به عنوان خروجی های نامطلوب. در تجزیه و تحلیل مرحله دوم، یک مدل معادلات ساختاری با متغیرهای پنهان به منظور تجزیه و تحلیل تعامل بین کارایی محیط زیست متغیر پنهان، اندازه گیری شده توسط چهار شاخص های محیطی مشاهده شده و بهره وری خروجی، همچنین با توجه به سود متغیر درونی متغیر، مورد استفاده قرار می گیرد. نتایج اصلی مدل معادلات ساختاری زیر است. اولا، بهره وری محیطی منفی بر سود اثر می گذارد در حالیکه سود مثبت بر راندمان محیط زیست تاثیر می گذارد. در همین حالت، بهره وری خروجی کاهش سود را افزایش می دهد در حالی که سود بازدهی تولید را افزایش می دهد. سوم اینکه، بهره وری محیطی تاثیر مثبتی بر راندمان خروجی دارد، در حالی که اثر بازده خروجی بر کارایی محیطی اثر ندارد. چهارم: مالیات یک راندمان خروجی شرکت را کاهش می دهد. از یافته های این نتیجه می رسد که مبادله مالیات کلی برای یک مالیات انرژی، احتمالا به بهبود بهره وری خروجی و بهره وری انرژی کمک خواهد کرد. نتیجه نهایی به این نتیجه می رسد که شرایط به نفع برنده است که پیاده سازی و پذیرش بیشتر سیاست های زیست محیطی را تسهیل می کند. در نهایت، مقاله کاربرد کاربرد مدل سازی معادلات ساختاری در تحلیل کارایی را نشان می دهد.