Critical reflections on synthetic gene design for recombinant protein expression

سنتز ژن را قادر می سازد بهره برداری از انحطاط کد ژنتیکی برای افزایش بیان پروتئین های نوترکیب برای مطالعات ساختاری. این فرصت های جدیدی برای به دست آوردن اطلاعات ساختاری در مورد پروتئین هایی که معمولا در فراوانی کم وجود دارد، ایجاد کرده است. متاسفانه، بیان ژن مصنوعی گاهی اوقات منجر به پروتئین های نامحلول یا ناسازگار می شود. این امر می تواند توسط بینش های اخیر در اثر استفاده از کدون در شروع و تمدید ترجمه انجام شود. در این بررسی، ما در مورد تعامل بین ژن مطلوب و طراحی بردار برای افزایش بیان در یک میزبان خاص صحبت می کنیم و از مزایای و مشکلات بالقوه مرتبط با بیان پروتئین از ژن های مصنوعی برجسته می کنیم.