A glass menagerie of low complexity sequences

پروتئین های قابل ملاحظه ای ساده در اجرای پیچیدگی های توسعه در سیستم های بیولوژیکی نقش بسیار زیادی را بازی می کنند. اطلاعات توالی ساختار و به این ترتیب عملکرد را تعیین می کند، بنابراین چگونه توالی های کم پیچیدگی توابع خود را انجام می دهند؟ اکتشافات اخیر، پرده را بر روی بعد جدیدی از پارادایم ساختار دنباله افزوده است. در آن، تابع از ساختارهای پروتئین های فردی حاصل نمی شود، بلکه به جای آن از خواص مواد پویا کل مجموعه های پروتئین ها که به طور مشترک از طریق تغییرات فازی عمل می کنند. این مراحل شامل مایعات، بلورهای یک بعدی و - همانطور که در اینجا توضیح داده شده است - حتی عینک ها. ترمودینامیک عجیب و غریب از مجموعه های پروتئینی مانند شیشه، به ویژه، اصول جدید جریان اطلاعات را از طریق، و در برخی موارد، به طور دائمی به داستانی مرکزی زیست شناسی مولکولی روشن می کند.