Limited cooperativity in protein folding

نظریه و شبیه سازی پیش بینی می کنند که کنسرت ساختاری واکنش های پوششی پروتئینی نسبتا کم است. به لحاظ تجربی، تعاونی تاشو دشوار است، اما در سال های اخیر شاهد پیشرفت های بزرگی بوده ایم. روش های تحلیلی جدید از لحاظ سازه های سازمانی به جای حالت های گسسته، تکنیک های تجربی با زمان بهبود یافته، تفکیک ساختاری یا تک مولکولی و تجزیه و تحلیل ترمودینامیکی و جنبشی از تاخیر سریع کمک کرده است تا یک سناریو کلی از تعاونی محدود در تاشو نشان داده شود. اختلال ساختاری تدریجی در حال حاضر در حالت های آشکار و بومی آشکار پروتئین های تاشو دو حالت دیده می شود و در دامنه های تاخیری سریع به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. این نتایج نشان می دهد که پیوند مستقیم بین اینکه پروتئین تک دامنه چگونه برابر است و چگونه گسترش می یابد و نحوه تعامل (یا ساختار متنوع) فرایند بازتولید تعادل آن است نشان می دهد. کاهش تعاونی نیز ساختار مادری را بی ثبات می کند، زیرا بر روی باز شدن بیش از تاشو تاثیر می گذارد. بنابراین ما می توانیم یک مقیاس تعاونی پیوسته را که از خصوصیات دوامدار «پوشیدنی» پوشه های آهنی به حالت تدریجی در حال حرکت یک جهش یک حالت، و در نهایت به پروتئین های ناسازگار ذاتی است، تعریف کنیم. ارتباط بین ظهور تدریجی و اختلال ذاتی جذاب است، زیرا نشان می دهد که یک سازوکار رئواستاتیک سازگارانه برای توضیح اثرات آلوستیک از تاشو همراه با اتصال است.