Allostery without a conformational change? Revisiting the paradigm

به طور کلاسیک، آلوستری یک سوئیچ کاربردی را از طریق یک تغییر سازنده تغییر می دهد. با این حال، به تازگی تعداد بیشتری از مطالعات نتیجه گیری کرده اند که آلستستری که مشاهده می کنند، از طریق پویایی محض است. در اینجا ما توضیح می دهیم که حتی اگر یک مقایسه ساختاری بین حالت های فعال و غیر فعال یک تغییر سازنده را شناسایی نمی کند، این بدان معنا نیست که هیچ تغییر سازنده ای وجود ندارد. ما دلایل احتمالی این عدم مشاهده، از جمله شرایط کریستالیزاسیون و اثرات کریستال را فهرست می کنیم؛ یکی از حالت ها اختلال است مقایسه ساختاری ساختار پروتئین چهارگانه را نادیده می گیرد؛ با توجه به اثرات همکاری در بین سازنده های آلوزستریکس و سوئیچ های درجه بندی شده و شبیه سازی دینامیک مولکولی بیش از حد کوتاه. توابع خاص با سازگاری های متمایز انجام می شود؛ آنها از طریق تعاملات ویژه ای بین دولت های انتخابی متضاد ظاهر می شوند.