Training for eye contact modulates gaze following in dogs

نگاهی به نگاه انسانی در سگ ها و نوزادان انسان می تواند به عنوان یک پاسخ گرا ی اجتماعی تسهیل شده در نظر گرفته شود که در وظایف انتخاب شیء توسط نشانه های لرزهای انسان مورد استفاده قرار می گیرد. علیرغم شباهت های آنها با نوزادان انسانی و مهارت های گسترده ای در خواندن نشانه های انسانی در زمینه های تغذیه ای، هیچ مدرکی مبنی بر اینکه سگ ها به فضا دور نگاه می کنند، یافت نشد. ما این سوال را دوباره بررسی کردیم و علاوه بر این، آیا تمایل سگها به پیروزی از نظر سن و یا آموزش برای توجه به انسان تحت تأثیر قرار گرفت؟ ما یک نمونه مقطعی از 145 بستر مرزی در سن 6 ماه تا 14 سال با مقادیر مختلف آموزش در طول زندگی خود آزمایش کردند. پاسخ سؤالات زیر را در شرایط آزمون و کنترل قبل و بعد از تمرین برای شروع تماس با چشم با آزمایشگر مقایسه کرد با گروه دوم از 13 کمان مرزی آموزش دیده برای لمس توپ با چنگال خود را. نتایج ما اولین شواهدی را نشان می دهد که سگ ها می توانند به فضای دور نگاه کنند. اگرچه ما بعد از مشاهده، هیچ تاثیری از سن نداشتیم، جوانترین و قدیمی ترین گروه های سنی بیشتر در معرض دید قرار داشتند که منجر به افزایش تعداد موارد در شرایط آزمایش و کنترل شد. آموزش رسمی گسترده و همچنین آموزش کوتاه مدت برای تماس با چشم سبب کاهش تمایل سگها به تماشای فیلم و افزایش طول مدت تماشای آنها شد. کاهش خشونت پس از تمرین برای تماس با چشم، نمی تواند با خستگی یا اعوجاج کوتاه مدت توضیح داده شود، همانطور که در گروه دوم بعد از تمرین های مختلف مشابه طول افزایش می یابد. آموزش برای تماس با چشم، گرایش رقابتی را برای رفع چهره ایجاد کرد که باعث جلوگیری از سگ ها از نشانه های هدایت شد. ما نتیجه می گیریم که پس از نگاه انسان به فضای دور در سگ ها، آموزش داده می شود که ممکن است توضیح دهد که چرا سگ ها نسبت به سایر گونه ها در این کار بدی دارند.